پوسَن، نیکُلا (۱۵۹۴ـ۱۶۶۵)(Poussin, Nicolas)
تابستان، اثر نیکلا پوسن
نقاش فرانسوی. بیشتر در رم کار کرد، و نمایندۀ سرآمد کلاسی سیسم بارُوکِ قرن ۱۷ بود. چندین نقاشی دینی بزرگ آفرید، لیکن آوازه اش بیشتر حاصل نقاشی از صحنه های اساطیری و ادبی به شیوۀ کلاسیک خشک است، ازجمله تابلوی در آرکادیا هم هستم (۱۶۳۸ـ۱۶۳۹؛ لوور، پاریس). سبک کارش در تحولات هنری فرانسه تأثیر عمیقی برجا گذاشت. پوسن بیشترِ دوران فعالیت هنری اش را در رم سپری کرد، ولی مدت کوتاهی نقاش دربار لوئی سیزدهم در فرانسه بود (۱۶۴۰ـ۱۶۴۳). به رغم آن که در فرانسه حضور نداشت، شهرت بسیاری در آن دیار به دست آورد، و شیوۀ کارش سبک رسمی آکادمی فرانسه در دورۀ ریاست شارل لوبرون شد. کلاسی سیسم مقید این سبک، که تا حدی تمایل زمانه به فلسفۀ رواقی را باز می تابد، با تئاتر کلاسیک کورنی و راسین هم سو است. برخی از آثار عمدۀ پوسن عبارت اند از الهام شاعر (۱۶۳۶؛ لوور)؛ عید باکوس (نگارخانۀ ملی لندن)، که آن را پیش از ۱۶۴۱ برای ریشلیو کشید، گوسالۀ طلایی (پیش از ۱۶۳۴؛ نگارخانۀ ملی، لندن) و خاکسپاری (نگارخانۀ ملی ایرلند). خودنگاری فوق العاده ای از وی در ۵۶سالگی، در موزۀ لوور نگهداری می شود. پوسن در ۳۰سالگی به رم رفت. نخست از مانریسم و بارُوک رایج بسیار تأثیر گرفت، به ویژه دومنیکینو را می ستود، و با او کار کرد؛ ولی به طور کلی منابع الهام او به سه دسته تقلیل پذیرند؛ دوران باستان، از طریق پیکره های یونانی و رومی؛ رافائل، در نقاشی های دینی و روایی؛ و تیسین، در مضامین عیش ونوش و مانند آن. از رافائل طرز انتقال معنا به کمک حالت های بدن را فراگرفت؛ از تیسین، که از ۱۶۳۶ تا ۱۶۴۰ به بررسی دقیق آثارش پرداخت، ارزش رنگ های گرم و پرمایه را آموخت.
تابستان، اثر نیکلا پوسن
نقاش فرانسوی. بیشتر در رم کار کرد، و نمایندۀ سرآمد کلاسی سیسم بارُوکِ قرن ۱۷ بود. چندین نقاشی دینی بزرگ آفرید، لیکن آوازه اش بیشتر حاصل نقاشی از صحنه های اساطیری و ادبی به شیوۀ کلاسیک خشک است، ازجمله تابلوی در آرکادیا هم هستم (۱۶۳۸ـ۱۶۳۹؛ لوور، پاریس). سبک کارش در تحولات هنری فرانسه تأثیر عمیقی برجا گذاشت. پوسن بیشترِ دوران فعالیت هنری اش را در رم سپری کرد، ولی مدت کوتاهی نقاش دربار لوئی سیزدهم در فرانسه بود (۱۶۴۰ـ۱۶۴۳). به رغم آن که در فرانسه حضور نداشت، شهرت بسیاری در آن دیار به دست آورد، و شیوۀ کارش سبک رسمی آکادمی فرانسه در دورۀ ریاست شارل لوبرون شد. کلاسی سیسم مقید این سبک، که تا حدی تمایل زمانه به فلسفۀ رواقی را باز می تابد، با تئاتر کلاسیک کورنی و راسین هم سو است. برخی از آثار عمدۀ پوسن عبارت اند از الهام شاعر (۱۶۳۶؛ لوور)؛ عید باکوس (نگارخانۀ ملی لندن)، که آن را پیش از ۱۶۴۱ برای ریشلیو کشید، گوسالۀ طلایی (پیش از ۱۶۳۴؛ نگارخانۀ ملی، لندن) و خاکسپاری (نگارخانۀ ملی ایرلند). خودنگاری فوق العاده ای از وی در ۵۶سالگی، در موزۀ لوور نگهداری می شود. پوسن در ۳۰سالگی به رم رفت. نخست از مانریسم و بارُوک رایج بسیار تأثیر گرفت، به ویژه دومنیکینو را می ستود، و با او کار کرد؛ ولی به طور کلی منابع الهام او به سه دسته تقلیل پذیرند؛ دوران باستان، از طریق پیکره های یونانی و رومی؛ رافائل، در نقاشی های دینی و روایی؛ و تیسین، در مضامین عیش ونوش و مانند آن. از رافائل طرز انتقال معنا به کمک حالت های بدن را فراگرفت؛ از تیسین، که از ۱۶۳۶ تا ۱۶۴۰ به بررسی دقیق آثارش پرداخت، ارزش رنگ های گرم و پرمایه را آموخت.
wikijoo: پوسن،_نیکلا_(۱۵۹۴ـ۱۶۶۵)