ولادیمیر سوزدال

ولادیمیر - سوزدال ( روسی: Владимирско - Су́здальская ) یا دوک نشین بزرگ ولادیمیر[ ۱] ( ۱۱۵۷–۱۳۳۱ میلادی ) یکی از شاهزاده نشین های عمدهٔ پیرو روس کیف در پایان سدهٔ ۱۲ میلادی به مرکزیت شهر ولادیمیر بود. با گذشت زمان، شاهزاده نشین تبدیل به دوک نشین بزرگ شد و به چند شاهزاده نشین کوچک تر تقسیم شد. پس از تصرف توسط امپراتوری مغول، این شاهزاده نشین تبدیل به یک دولت مستقل با حکومت نجیب زادگان شد. فرمانداری شاهزاده نشین با لقب خان از طرف اردوی زرین به یکی از خاندان های نجیب زادهٔ هر شاهزاده نشین کوچک اعطا می شد.
احتمالاً نخستین حاکمان سرشناس روستوف، بوریس و گلب، فرزندان ولادیمیر کبیر و سپس یاروسلاو خردمند بودند. این شاهزاده نشین منطقهٔ بزرگی را در شمال شرقی روس کیف، تقریباً هم مرز با رودهای ولگا، اوکا و دوینای شمالی تصرف کرد. اطلاعات تاریخی اندکی دربارهٔ این شاهزاده نشین در دوران روس کیف وجود دارد. اطلاعات مربوط به بنیان گذاری شهر روستوف در طول تاریخ از بین رفته است. در سدهٔ دهم میلادی روستوف مرکز عمدهٔ مسیحیت ارتدکس شرقی بود. تا سدهٔ ۱۱ روستوف متناظر با ولیکی نووگورود بود. گسترش مسیحیت ارتدکس شرقی در پرم بزرگ با موفقیت توسط روستوف انجام شد. روستوف مرکز ناحیه بود و شهرهای مهم دیگر ناحیه، سوزدال، یاروسلاول و بلوزرسک بودند.
ولادیمیر مونوماخ در سال ۱۰۹۳ حق شاهزاده نشینی را از پدرش به ارث برد. او پسرش یوری را به حکومت سرزمین های شمال شرقی منصوب کرد و در ۱۱۲۵، پایتخت خود را از روستوف به سوزدال انتقال داد. پس از آن، شاهزاده نشین با عنوان روستوف - سوزدال شناخته شد. [ ۲] در ۱۱۰۸ مونوماخ شهر ولادیمیر را بازسازی کرد. در زمان حکومت یوری، شاهزاده نشین قدرت نظامی کسب کرد و در جنگ میان سوزدال و ریازان در ۱۱۴۶، توانست شاهزاده نشین ریازان را تصرف کند. هم چنین در دههٔ ۱۱۵۰ دو بار کیف را اشغال کرد.