ودیق

لغت نامه دهخدا

ودیق. [وَ ] ( ع ص ) فرس ودیق ؛ اسب ماده آزمند نر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مادیان آزمند گشن. ( ناظم الاطباء ).
- اتان ودیق ؛ماده خر آزمند گشن. ( ناظم الاطباء ).

دانشنامه عمومی

پیشنهاد کاربران

بپرس