هندسهٔ مطلق ( به انگلیسی: Absolute Geometry ) ، به هندسه ای گفته می شود که در آن چهار اصل وجود دارد و اصل پنجم در اثبات قضیه ها مورد استفاده قرار نگرفته است.
اقلیدس، ۲۸ قضیه نخست در کتاب «اصول» را بر اساس چهار اصل موضوع نخست اثبات کرد و از قضیه ۲۹ بود که استفاده از اصل پنجم آغاز شد. در واقع پس از آن که اصل توازی موجب انشقاق هندسه شد ریاضی دان ها هندسهٔ بدون استفاده از اصل توازی ابداع کردند که به آن هندسهٔ مطلق می گویند. اگر بخواهیم بر اساس «مبانی هندسه» هیلبرت تعریف خود را گسترش دهیم، هندسهٔ نتاری مربوط به آن قضایای می شود که با استفاده از بنداشت های وقوع، میانبود، قابلیت انطباق و پیوستگی و بدون استفاده از بنداشت توازی ثابت شوند. یانوش بویویی به این نوع هندسه، هندسهٔ مطلق می گفت اما «و. پرنوویچ» و «م. جردن» نام هندسه خنثی را برای آن برگزیدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاقلیدس، ۲۸ قضیه نخست در کتاب «اصول» را بر اساس چهار اصل موضوع نخست اثبات کرد و از قضیه ۲۹ بود که استفاده از اصل پنجم آغاز شد. در واقع پس از آن که اصل توازی موجب انشقاق هندسه شد ریاضی دان ها هندسهٔ بدون استفاده از اصل توازی ابداع کردند که به آن هندسهٔ مطلق می گویند. اگر بخواهیم بر اساس «مبانی هندسه» هیلبرت تعریف خود را گسترش دهیم، هندسهٔ نتاری مربوط به آن قضایای می شود که با استفاده از بنداشت های وقوع، میانبود، قابلیت انطباق و پیوستگی و بدون استفاده از بنداشت توازی ثابت شوند. یانوش بویویی به این نوع هندسه، هندسهٔ مطلق می گفت اما «و. پرنوویچ» و «م. جردن» نام هندسه خنثی را برای آن برگزیدند.
wiki: هندسه مطلق