نهی از وصف ملازم عبادت

[ویکی فقه] نهی از وصف ملازم عبادت به معنای تعلق نهی به عَرَض لازم عبادت می باشد.
نهی از وصف ملازم عبادت، در جایی است که نهی ، به وصف ملازم عبادت تعلق می گیرد. منظور از وصف ملازم، وصفی است که در خارج با موصوف یکی باشد و وجودی جدای از وجود موصوفش نداشته باشد، مانند:نهی از جهر و یا اخفات قرائت در نماز ، که جهر و اخفات از خصوصیات و اوصاف قرائت شمرده می شود و هر دو به یک وجود، موجود گشته اند.
بررسی دلالت نهی بر فساد عبادت
به نظر برخی از صاحب نظران، این نهی بر فساد عبادت دلالت می کند، زیرا محال است قرائتی که نهی به آن تعلق گرفته، مقرِّب عبد به سوی مولا باشد.