[ویکی فقه] نهی از منکر در بنی اسرائیل (قرآن). خداوند رد قرآن به موضع گیری های بنی اسرائیل در برابر منکرات اشاره نموده است.
هنگامی که این جمعیت از بنی اسرائیل در برابر این آزمایش بزرگ که با زندگی آنان کاملا آمیخته بود قرار گرفتند، به سه گروه تقسیم شدند:" گروه اول" که اکثریت را تشکیل می دادند، به مخالفت با این فرمان الهی برخاستند." گروه دوم" که قاعدتا اقلیت کوچکی بودند، در برابر گروه اول به وظیفه امر به معروف و نهی از منکر قیام کردند." گروه سوم"، ساکتان و بی طرفان بودند، که نه همگامی با گناهکاران داشتند و نه وظیفه نهی از منکر را انجام می دادند.
← نهی منکر گروهی
گروهی از بنی اسرائیل، به نهی از منکر یکدیگر و رواج فساد در بین آنان بی اعتنا بودند.لعن الذین کفروا من بنی اسرءیل علی لسان داود وعیسی ابن مریم ذلک بما عصوا و کانوا یعتدون• کانوا لایتناهون عن منکر فعلوه لبئس ما کانوا یفعلون. کافران بنی اسرائیل ، بر زبان داوود و عیسی بن مریم، لعن (و نفرین) شدند! این بخاطر آن بود که گناه کردند، و تجاوز می نمودند• آنها از اعمال زشتی که انجام می دادند، یکدیگر را نهی نمی کردند چه بدکاری انجام می دادند!آنان یکدیگر را نهی نمی کردند و کارهای زشت را بدون توجه به منع خداوند، مرتکب می شدند، ابن عباس گوید: بنی اسرائیل سه فرقه بودند: فرقه ای که در «روز شنبه» مرتکب معصیت شدند و فرقه ای که آنها را از این کار نهی می کردند ولی از معاشرت آنها خودداری نکردند و فرقه ای که آنها را نهی کردند و از آنها جدا شدند، دو فرقه اول ملعون شمرده شدند، از اینرو پیامبر گرامی اسلام فرمود: «امر بمعروف و نهی از منکر کنید، دست نادان را بگیرید و او را براه حق بیاورید و گرنه خداوند دلهای شما را بهم مربوط می سازد و همه شما را لعنت می کند.» علت اینکه کار زشت را «منکر» نامند، این است که: عقل کار نیکو را می پسندد و با آن آشناست و کار زشت را نمی پسندد و با آن ناآشناست، بنا بر این هر چه را عقل انکار کند، ناپسند و زشت و هر چه را انکار نکند، پسندیده است.
رواج خیر خواهی
اخلاق خیرخواهی و امر به معروف و نهی از منکر، در میان مردم عصر موسی علیه السّلام رواج یافته بود.ان قـرون کان من قوم موسی فبغی علیهم وءاتینـه من الکنوز ما ان مفاتحه لتنوا بالعصبة اولی القوة اذ قال له قومه لاتفرح ان الله لایحب الفرحین• وابتغ فیما ءاتـیک الله الدار الاخرة ولاتنس نصیبک من الدنیا واحسن کما احسن الله الیک ولاتبغ الفساد فی الارض ان الله لایحب المفسدین. قارون از قوم موسی بود، اما بر آنان ستم کرد ما آن قدر از گنجها به او داده بودیم که حمل کلیدهای آن برای یک گروه زورمند مشکل بود! (به خاطر آورید) هنگامی را که قومش به او گفتند: «این همه شادی مغرورانه مکن، که خداوند شادی کنندگان مغرور را دوست نمی دارد! • و در آنچه خدا به تو داده، سرای آخرت را بطلب و بهره ات را از دنیا فراموش مکن و همان گونه که خدا به تو نیکی کرده نیکی کن و هرگز در زمین در جستجوی فساد مباش، که خدا مفسدان را دوست ندارد
← اندرز به قارون
...
هنگامی که این جمعیت از بنی اسرائیل در برابر این آزمایش بزرگ که با زندگی آنان کاملا آمیخته بود قرار گرفتند، به سه گروه تقسیم شدند:" گروه اول" که اکثریت را تشکیل می دادند، به مخالفت با این فرمان الهی برخاستند." گروه دوم" که قاعدتا اقلیت کوچکی بودند، در برابر گروه اول به وظیفه امر به معروف و نهی از منکر قیام کردند." گروه سوم"، ساکتان و بی طرفان بودند، که نه همگامی با گناهکاران داشتند و نه وظیفه نهی از منکر را انجام می دادند.
← نهی منکر گروهی
گروهی از بنی اسرائیل، به نهی از منکر یکدیگر و رواج فساد در بین آنان بی اعتنا بودند.لعن الذین کفروا من بنی اسرءیل علی لسان داود وعیسی ابن مریم ذلک بما عصوا و کانوا یعتدون• کانوا لایتناهون عن منکر فعلوه لبئس ما کانوا یفعلون. کافران بنی اسرائیل ، بر زبان داوود و عیسی بن مریم، لعن (و نفرین) شدند! این بخاطر آن بود که گناه کردند، و تجاوز می نمودند• آنها از اعمال زشتی که انجام می دادند، یکدیگر را نهی نمی کردند چه بدکاری انجام می دادند!آنان یکدیگر را نهی نمی کردند و کارهای زشت را بدون توجه به منع خداوند، مرتکب می شدند، ابن عباس گوید: بنی اسرائیل سه فرقه بودند: فرقه ای که در «روز شنبه» مرتکب معصیت شدند و فرقه ای که آنها را از این کار نهی می کردند ولی از معاشرت آنها خودداری نکردند و فرقه ای که آنها را نهی کردند و از آنها جدا شدند، دو فرقه اول ملعون شمرده شدند، از اینرو پیامبر گرامی اسلام فرمود: «امر بمعروف و نهی از منکر کنید، دست نادان را بگیرید و او را براه حق بیاورید و گرنه خداوند دلهای شما را بهم مربوط می سازد و همه شما را لعنت می کند.» علت اینکه کار زشت را «منکر» نامند، این است که: عقل کار نیکو را می پسندد و با آن آشناست و کار زشت را نمی پسندد و با آن ناآشناست، بنا بر این هر چه را عقل انکار کند، ناپسند و زشت و هر چه را انکار نکند، پسندیده است.
رواج خیر خواهی
اخلاق خیرخواهی و امر به معروف و نهی از منکر، در میان مردم عصر موسی علیه السّلام رواج یافته بود.ان قـرون کان من قوم موسی فبغی علیهم وءاتینـه من الکنوز ما ان مفاتحه لتنوا بالعصبة اولی القوة اذ قال له قومه لاتفرح ان الله لایحب الفرحین• وابتغ فیما ءاتـیک الله الدار الاخرة ولاتنس نصیبک من الدنیا واحسن کما احسن الله الیک ولاتبغ الفساد فی الارض ان الله لایحب المفسدین. قارون از قوم موسی بود، اما بر آنان ستم کرد ما آن قدر از گنجها به او داده بودیم که حمل کلیدهای آن برای یک گروه زورمند مشکل بود! (به خاطر آورید) هنگامی را که قومش به او گفتند: «این همه شادی مغرورانه مکن، که خداوند شادی کنندگان مغرور را دوست نمی دارد! • و در آنچه خدا به تو داده، سرای آخرت را بطلب و بهره ات را از دنیا فراموش مکن و همان گونه که خدا به تو نیکی کرده نیکی کن و هرگز در زمین در جستجوی فساد مباش، که خدا مفسدان را دوست ندارد
← اندرز به قارون
...
wikifeqh: نهی_از_منکر_در_بنی_اسرائیل_(قرآن)