نشانگان ورنیکه–کورساکوف ( به انگلیسی: Wernicke–Korsakoff syndrome ) نقص در حافظه نزدیک ( کوتاه مدت ) در نتیجهٔ مصرفِ طولانی و زیادِ الکل است. این نشانگان به ندرت در اشخاص زیر ۳۵ سال بروز می کند. نام های کلاسیک این اختلال، آنسفالوپاتی ورنیکه ( نشانه های حاد نورولوژیک ) و سندرم کورساکوف ( اختلال مزمن ) می باشند. در این سندرم، نکروز در مغز و ضایعات اطراف اجسام پستانی و بطن های مغزی دیده می شود.
افرادی که الکل را برای طولانی مدت، و بیش از حد استفاده می کنند، به صورت ثانویه دچار کمبود ویتامین ب ۱، همان تیامین، می شوند. ویتامین ب ۱، کوآنزیم برای آنزیم پیروات دهیدروژناز است. این کمبود در طولانی مدت باعث آتروفی جسم پستانی در مغز می شود؛ که بیشتر یافته ها ی بیماری با این آتروفی توجیه می شود.
به آنسفالوپاتی الکلی نیز معروف است، سندرم حادی است که به دلیل کمبود تیامین به وجود می آید و با نیستاگموس، فلج عصب آبدوسنس و حرکات کونژوگه چشم ها، آتاکسی، کنفوزیون کلی مشخص می گردد. دیگر علایم ممکن است شامل افسانه پردازی، لتارژی، بی تفاوتی، دلیریوم خفیف، تحریک جنسی بیش از حد، بی خوابی اضطراب گونه، هیجان کنترل نشده و ترس از سرما باشند. معمولاً کمبود تیامین به دلیل وابستگی مزمن به الکل به وجود می آید. درمان با ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلی گرم تیامین در روز انجام می گیرد تا اینکه فلج چشم رفع گردد. بیمار ممکن است نیاز به منیزیم داشته باشد ( عامل متابولیسم تیامین ) . با درمان، اکثر نشانه ها به جز آتاکسی، نیستاگموس، و گاهی اوقات نوروپاتی محیطی رفع می شوند. سندرم ممکن است در طی چند روز یا چند هفته بهبود پیدا کند یا اینکه منتهی به سندرم کورساکوف گردد.
پسیکوز کورساکوف نام دیگر این سندرم می باشد. اختلال مزمنی است که مرتبط با وابستگی الکل می باشد؛ الکل بخش عمده ای از کالری جذب شده بدن در طی سال های متمادی بوده است. این سندرم به دلیل کمبود تیامین به وجود می آید و نادر است. فراموشی پس گستر ( retrograde ) و پیش گستر ( anterograde ) مشخصه ان است. بیمار افسانه پردازی، اختلال موقعیت یابی، پلی نوریت ( polyneuritis ) را نشان می دهد.
علاوه بر جایگزین کردن تیامین، از کلونیدین و پروپرانولول می توان استفاده کرد که البته استفاده محدودی دارد. غالباً این سندرم همراه با دمانس مرتبط با الکل است. ۵۵٪ بیماران بهبودی کامل پیدا می کنند و ۵۰٪ آنان با مصرف روزانه درازمدت ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم تیامین بهبودی نسبی پیدا می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفافرادی که الکل را برای طولانی مدت، و بیش از حد استفاده می کنند، به صورت ثانویه دچار کمبود ویتامین ب ۱، همان تیامین، می شوند. ویتامین ب ۱، کوآنزیم برای آنزیم پیروات دهیدروژناز است. این کمبود در طولانی مدت باعث آتروفی جسم پستانی در مغز می شود؛ که بیشتر یافته ها ی بیماری با این آتروفی توجیه می شود.
به آنسفالوپاتی الکلی نیز معروف است، سندرم حادی است که به دلیل کمبود تیامین به وجود می آید و با نیستاگموس، فلج عصب آبدوسنس و حرکات کونژوگه چشم ها، آتاکسی، کنفوزیون کلی مشخص می گردد. دیگر علایم ممکن است شامل افسانه پردازی، لتارژی، بی تفاوتی، دلیریوم خفیف، تحریک جنسی بیش از حد، بی خوابی اضطراب گونه، هیجان کنترل نشده و ترس از سرما باشند. معمولاً کمبود تیامین به دلیل وابستگی مزمن به الکل به وجود می آید. درمان با ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلی گرم تیامین در روز انجام می گیرد تا اینکه فلج چشم رفع گردد. بیمار ممکن است نیاز به منیزیم داشته باشد ( عامل متابولیسم تیامین ) . با درمان، اکثر نشانه ها به جز آتاکسی، نیستاگموس، و گاهی اوقات نوروپاتی محیطی رفع می شوند. سندرم ممکن است در طی چند روز یا چند هفته بهبود پیدا کند یا اینکه منتهی به سندرم کورساکوف گردد.
پسیکوز کورساکوف نام دیگر این سندرم می باشد. اختلال مزمنی است که مرتبط با وابستگی الکل می باشد؛ الکل بخش عمده ای از کالری جذب شده بدن در طی سال های متمادی بوده است. این سندرم به دلیل کمبود تیامین به وجود می آید و نادر است. فراموشی پس گستر ( retrograde ) و پیش گستر ( anterograde ) مشخصه ان است. بیمار افسانه پردازی، اختلال موقعیت یابی، پلی نوریت ( polyneuritis ) را نشان می دهد.
علاوه بر جایگزین کردن تیامین، از کلونیدین و پروپرانولول می توان استفاده کرد که البته استفاده محدودی دارد. غالباً این سندرم همراه با دمانس مرتبط با الکل است. ۵۵٪ بیماران بهبودی کامل پیدا می کنند و ۵۰٪ آنان با مصرف روزانه درازمدت ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم تیامین بهبودی نسبی پیدا می کنند.
wiki: نشانگان ورنیکه–کورساکوف