میناث

لغت نامه دهخدا

میناث. ( ع ص ) مئناث. ( آنندراج ). صورتی از مئناث. ج ، مآنیث. ( مهذب الاسماء ). رجوع به مئناث و مهذب الاسماء شود : و توفی ابنه ابوعلی فی شهور سنة تسع و عشرین و خمسمائة و کان میناثاً. ( تاریخ بیهق چ بهمنیار ص 197 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس