می بس

لغت نامه دهخدا

میبس. [ م ُ ی َب ْ ب ِ ] ( ع ص ) خشک کننده. ( ناظم الاطباء ) ( یادداشت مؤلف ). || ( اصطلاح پزشکی ) خشکی مزاج آورنده. خشک کننده طبیعت و مزاج. یبوست آور : و البردی مبرد فی الدرجة الثانیة میبس مقبض. ( تذکره ابن البیطار ص 87 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس