منوح. [ م َ ] ( ع ص ) ناقه که به زمستان شیر دهد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ماده شتری که به زمستان شیر میدهد. ( ناظم الاطباء ). ناقه که شیرش پس از سپری شدن شیر دیگر شتران ، باقی بماند و عبارت صحاح چنین است : ماده شتری که در زمستان پس از سپری شدن شیر دیگر شتران شیر دهد. ( از اقرب الموارد ).
