منافته

لغت نامه دهخدا

( منافتة ) منافتة. [ م ُ ف َ ت َ ] ( ع مص ) جوشیدن. یقال : القدر تنافت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس