مغز بولتسمان ( انگلیسی: Boltzmann Brain ) ، فرضیه ای دربارهٔ یک «وجود» یا «ادراک» خودآگاه است که در اثر نوسانات کوانتومی در یک موقعیت یا وضعیت بی نظم و پرآشوب به وجود می آید.
این فرضیه، نام خود را از فیزیک دان برجستهٔ اتریشی «لودویگ بولتسمان» ( ۱۹۰۶–۱۸۴۴ ) می گیرد که عنوان نمود «عالم هستی» در شرایطی بسیار نامحتمل از عدم تعادل قرار دارد؛ چرا که فقط در یک چنین شرایط تصادفی و غیرمنتظره ای، چیزی به پیچیدگی مغز انسان می تواند به وجود آید که از وجود آن «عالم هستی»، آگاه باشد. عنوان «مغز بولتسمان» در سال ۲۰۰۴ توسط «آندریاس آلبرشت» و «لورنزو سوربو» ساخته و به کار گرفته شد. [ ۱]
مغز بولتسمان نوعی پارادوکس و تناقض در علم فیزیک است و گاهی از آن، با عنوان «تناقض نوزادان بولتسمان» یاد می شود. [ ۲] این تناقض می گوید، اگر ما دو حالت گوناگون را با هم مقایسه کنیم که اوّلی احتمال حدوث شرایطِ کنونی خودمان به عنوان موجوداتی خودآگاه در یک جهان با نظم، و دومی احتمال حدوث یک موجود خودآگاه در ملغمه ای از بی نظمیِ ترمودینامیکی و بدون خصیصه باشد، آن گاه احتمال حادث شدن و به وجود آمدن حالت دوم، بیش تر است.
مفهوم «مغز بولتسمان» توضیحی برای این سؤال همیشگی بود که چرا «عالم هستی»، این همه منظّم و سازمان یافته است. ( سؤالی که به طور معمول، در مباحث مربوط به آنتروپی در اخترشناسی مطرح می شد ) .
بولتسمان می گفت «ما» و این «جهانی» که به نظر، بی نظمی زیادی ندارد و ما در آن زندگی می کنیم، همگی نتیجهٔ یک تغییر و نوسان تصادفی در سیستمی با بی نظمی و آشفتگی زیاد است . نوسانات و تغییراتی که به طور شایع رخ می دهند، آن هایی هستند که از لحاظ اندازه ناچیز بوده و به طبع، نظمی که از آن ها حادث خواهد شد، کوچک تر و کم اهمیّت تر است؛ حال آن که، نوسانات و تغییرات بزرگ که نتایج بزرگ تر ( تشکیلات منظم و سازمان یافته ) هم در پی دارند، بسیار نادر هستند. اگرچه این نوسانات و تغییرات بزرگ، بسیار نادر و نامحتمل هستند، اما با در نظر گرفتن اندازهٔ بیکران عالم هستی و این که موجودات باشعوری چون انسان، در نتیجهٔ چنین نوسانات بزرگی به وجود آمده اند، می توان نتیجه گرفت که این نوسانات نادر هم، بالاخره رخ می دهند. این جاست که با یک «گزینش جهت دار ( سوگرایی انتخاب ) » مواجه هستیم: ما در حال مشاهده و بررسی این جهان نامحتمل هستیم، چرا که دقیقاً چنین شرایط نامحتملی لازم بوده تا موجودات هوشمندی چون ما به وجود بیاید و این خود، تعبیری از اصل انسان نگر است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین فرضیه، نام خود را از فیزیک دان برجستهٔ اتریشی «لودویگ بولتسمان» ( ۱۹۰۶–۱۸۴۴ ) می گیرد که عنوان نمود «عالم هستی» در شرایطی بسیار نامحتمل از عدم تعادل قرار دارد؛ چرا که فقط در یک چنین شرایط تصادفی و غیرمنتظره ای، چیزی به پیچیدگی مغز انسان می تواند به وجود آید که از وجود آن «عالم هستی»، آگاه باشد. عنوان «مغز بولتسمان» در سال ۲۰۰۴ توسط «آندریاس آلبرشت» و «لورنزو سوربو» ساخته و به کار گرفته شد. [ ۱]
مغز بولتسمان نوعی پارادوکس و تناقض در علم فیزیک است و گاهی از آن، با عنوان «تناقض نوزادان بولتسمان» یاد می شود. [ ۲] این تناقض می گوید، اگر ما دو حالت گوناگون را با هم مقایسه کنیم که اوّلی احتمال حدوث شرایطِ کنونی خودمان به عنوان موجوداتی خودآگاه در یک جهان با نظم، و دومی احتمال حدوث یک موجود خودآگاه در ملغمه ای از بی نظمیِ ترمودینامیکی و بدون خصیصه باشد، آن گاه احتمال حادث شدن و به وجود آمدن حالت دوم، بیش تر است.
مفهوم «مغز بولتسمان» توضیحی برای این سؤال همیشگی بود که چرا «عالم هستی»، این همه منظّم و سازمان یافته است. ( سؤالی که به طور معمول، در مباحث مربوط به آنتروپی در اخترشناسی مطرح می شد ) .
بولتسمان می گفت «ما» و این «جهانی» که به نظر، بی نظمی زیادی ندارد و ما در آن زندگی می کنیم، همگی نتیجهٔ یک تغییر و نوسان تصادفی در سیستمی با بی نظمی و آشفتگی زیاد است . نوسانات و تغییراتی که به طور شایع رخ می دهند، آن هایی هستند که از لحاظ اندازه ناچیز بوده و به طبع، نظمی که از آن ها حادث خواهد شد، کوچک تر و کم اهمیّت تر است؛ حال آن که، نوسانات و تغییرات بزرگ که نتایج بزرگ تر ( تشکیلات منظم و سازمان یافته ) هم در پی دارند، بسیار نادر هستند. اگرچه این نوسانات و تغییرات بزرگ، بسیار نادر و نامحتمل هستند، اما با در نظر گرفتن اندازهٔ بیکران عالم هستی و این که موجودات باشعوری چون انسان، در نتیجهٔ چنین نوسانات بزرگی به وجود آمده اند، می توان نتیجه گرفت که این نوسانات نادر هم، بالاخره رخ می دهند. این جاست که با یک «گزینش جهت دار ( سوگرایی انتخاب ) » مواجه هستیم: ما در حال مشاهده و بررسی این جهان نامحتمل هستیم، چرا که دقیقاً چنین شرایط نامحتملی لازم بوده تا موجودات هوشمندی چون ما به وجود بیاید و این خود، تعبیری از اصل انسان نگر است.
wiki: مغز بولتسمان