مستفیق

لغت نامه دهخدا

مستفیق. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استفاقة. مرد بسیارخواب. ( منتهی الارب ). || بیمار که از بیماری به شده باشد. || خفته که بیدار شده باشد. || شخص مست که بهوش آمده باشد. || غافل که از غفلت خود بیدار شده باشد. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به استفاقة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس