مراکز اجتماعی

مراکز اجتماعی ( یا مرکز اجتماعی ) فضاهای در اختیار جوامع انسانی هستند. یک مرکز اجتماعی ساختمانی است که طیف وسیعی از فعالیت ها توسط گروه های اجتماعی و بدون اهداف انتفاعی در آن صورت می گیرد. این مراکز ممکن است مراکز سازمان دهنده برای فعالیت های محلی یا ارائه دهنده پشتیبانی برای اقلیتهای اجتماعی از جمله زندانیان و پناهجویان باشند. کافی نت ها، مغازه های آزاد، آزمایشگاه های عمومی کامپیوتر، محل های دیوارنگاری و نقاشی های دیواری، اجتماعات حقوقی تعاونی و محل اسکان مسافران نمونه آنهاست. خدماتی که در مراکز اجتماعی ارائه می شود هم از نیاز مخاطبان و هم از مهارتهای مشارکت کنندگان در این مراکز سرچشمه می گیرد. [ ۱]
مراکز اجتماعی اغلب در ساختمان های بزرگ قرار دارند و در نتیجه می تواند میزبان جلسات فعالانه، کنسرت، کتابفروشیها، گروه های رقص و نمایشگاه های هنری و مانند آنها باشند.
مراکز اجتماعی با نام فضای آزاد هم شناخته می شوند و ممکن است به صورت فضای امن طراحی شوند که گفتگوهای که در آنجا صورت می گیرد گسترش پیدا نکند. [ نیازمند منبع]
مراکزی مانند قهوه خانه ها هم ممکن است مرکز اجتماعی محسوب شوند بدون این که با این هدف ساخته شوند.
مراکز اجتماعی مکانی برای معاشرت ایجاد می کنند که می تواند در قالب یک بار، کافه یا محل برگزاری موسیقی باشد. این مراکز همچنین دسترسی به اطلاعات را فراهم می کنند که کتابخانه ها و مراکز اطلاع رسانی از آن جمله هستند.
فضاهای اجتماعی داوطلبانه اداره می شوند و مردمی که کارهای این مراکز را انجام می دهند افراد عادی و داوطلب هستند نه مددکاران اجتماعی. پروژه های در حال اجرا روح همکاری و همبستگی و کمک متقابل را ایجاد می کند.
اغلب مراکز اجتماعی بر اساس روحیه غیر سلسله مراتبی و مبتنی بر اجماع در تصمیم گیری اداره می شوند.
مراکز اجتماعی متفاوت از مراکز اجتماع محلی هستند. مراز اجتماع رابطه اجتماعی با حکومت و موسسات دولتی دارند ولی مراکز اجتماع محلی «عمومی» هستند و کمتر تحت نفوذ و کنترل دولتها هستند. [ نیازمند منبع]
↑ Wright, Steve ( 1996 ) . "Living In The Heart Of The Beast". Libcom. Black Flag #209. Retrieved 2015 - 11 - 06.
• مراکز اجتماعی
• فرهنگ خودت انجام بده
• همه مقاله های دارای عبارت های بدون منبع