مدیث

لغت نامه دهخدا

مدیث. [ م ُ دَی ْ ی َ ] ( ع ص ) رام از هر چیزی : طریق مدیث ؛ راه کوفته و پاسپرده. بعیر مدیث ؛ مذلل بالریاضة. ( منتهی الارب ). طریق مدیث ؛ مطروق. ( از اقرب الموارد ). نعت مفعولی است از تدییث به معنی تذلیل. رجوع به تدییث شود.

مدیث. [ م ُ دَی ْ ی ِ ] ( ع ص ) رام و نرم گرداننده. ( آنندراج ). رجوع به تدییث شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس