ماذنه


مترادف ماذنه: گلدسته، مناره

لغت نامه دهخدا

مأذنه. [ م َءْ ذَ ن َ ] ( ع اِ ) جای اذان و منار و عوام مئذنة گویند. ( ناظم الاطباء ). گلدسته. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به مئذنة و مأذنه گوی شود. || صومعه. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مئذنة شود.

فرهنگ فارسی

جای اذان و مناره

فرهنگ معین

( مأذنه ) (مَ ذَ نَ ) [ ع . مأذنة ] (اِ. ) جای اذان . ج . مآذن .

پیشنهاد کاربران

مَأذَنَه: جایی که مؤذن، اذان گوید؛ مِناره، مِنار، گلدسته.

بپرس