لقمان ادهم محمدحسین

دانشنامه آزاد فارسی

لقمان ادهم، محمّدحسین (تبریز ۱۲۵۸ـ تهران ۱۳۲۹ش)
(ملقّب به لقمان الدّوله) پزشک ایرانی. پس از طی تحصیلات مقدماتی و متوسطه در زادگاه خود، نزد استادان فن و پدر خود، میرزا زین العابدین لقمان الممالک، طبیب مخصوص ولیعهد محمدعلی میرزا، طب ایرانی را فراگرفت و در ۱۳۱۸ق به فرانسه رفت و دانشکدۀ پزشکی پاریس را به پایان رساند و پس از بازگشت به ایران با سِمت طبیب مخصوص احمدشاه به عضویت مجلس حفظ الصّحّه انتخاب و در عملی ساختن آبله کوبی سعی فراوان کرد. در ۱۳۳۵ق، که ریاست بخش طب دارالفنون، را عهده دار بود، دانشکدۀ پزشکی را پی ریزی و کلاس طب را از دارالفنون مجزا و به مدرسۀ طب تبدیل و انستیتو پاستور را در تهران تأسیس و در تصویب قانون طبابت کوشش بسیار کرد. در ۱۳۱۲ش، به سِمت پزشک مخصوص رضاشاه پهلوی برگزیده شد. تأسیس دانشکدۀ پزشکی و تالار تشریح آن، و دانشکدۀ داروسازی از دیگر خدمات اوست. از ۱۳۱۷ش به علت ضعف مزاج از ریاست دانشکدۀ پزشکی و خدمات رسمی کناره گیری و بقیۀ عمر را به خدمت مردم پرداخت. به منظور قدردانی از خدمات وی، در ۱۵ دی ۱۳۳۰ش، بیمارستان ۳۰۰ تختخوابی وزارت بهداری، به نام لقمان الدوله ادهم نامگذاری شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس