در مرداد ۱۳۲۴ش سازمان افسران حزب توده، به رهبری سرهنگ عبدالرضا آذر، به رغم مخالفت کمیتۀ مرکزی حزب توده، این قیام را طراحی کرد. در شب ۲۴ مرداد ۱۳۲۴ش سرگرد اسکندانی و نوزده افسر و شش سرباز در پادگان مشهد قیام کردند و پس از تخلیۀ اسلحه خانۀ پادگان ، راهی پادگان مراوه تپه شدند و در ۲۵ مرداد این پادگان را نیز خلع سلاح کردند. سرهنگ آذر هم، همراه پنج افسر دیگر از تهران عازم گرگان شدند و به این گروه در جنگل های گرگان پیوستند . کمیتۀ مرکزی حزب توده ، هرگونه همکاری با شورشیان را رد کرد و ارتش سرخ در گرگان از آن ها حمایت نکرد. فرماندۀ ستاد ارتش، قیام کنندگان را خائن خواند و برای دستگیریشان جایزه تعیین کرد. نیروهای ژاندارم، سرگرد اسکندانی، رهبر گروه را، کشتند و بقیۀ اعضای گروه به رهبری سرهنگ آذر برای مدتی در جنگل های گنبد پنهان بودند. با توافق نیروهای ارتش شوروی باقی ماندۀ افسران به حکومت فرقۀ دموکرات در تبریز پیوستند. پس از شکست فرقه، بیشتر افسران باقی ماندۀ قیام خراسان به باکو منتقل شدند و چند نفر از آن ها برای همکاری با حکومت کردستان به قاضی محمد پیوستند که پس از شکست حکومت کردستان (۱۳۲۴ش) دستگیر شدند و سال ها در زندان بودند. افسران خراسان هدف اصلی خود را از این قیام مبارزه با استبداد رژیم پهلوی اعلام کردند.
wikijoo: قیام_افسران_خراسان