فرهت هرمز

دانشنامه آزاد فارسی

فَرهَت، هرمز (تهران ۱۳۰۷ش )
آهنگ ساز، و موسیقی شناس ایرانی. در تهران نزد واهه جینگوزیان نواختن ویولن را آموخت و پس از مدتی تحصیل در رشتۀ حقوق، راهی امریکا شد. در ۱۳۳۲ش از دانشگاه کالیفرنیا در لوس آنجلس، دانشنامۀ لیسانس موسیقی و در ۱۳۳۴ از کالج ملیز، با بهره گیری از آموزش های داریوس میلو، دانشنامۀ فوق لیسانس آهنگ سازی گرفت. سپس با استفاده از جایزۀ بنیاد فورد، برای پژوهش در زمینۀ موسیقی ایرانی راهی تهران شد و در حدود دو سال نزد حسین صبا و نصرالله زرین پنجه به فراگیری سنتور و سه تار پرداخت. در ۱۳۴۴ با نوشتن پایان نامه ای با عنوان مفهوم دستگاه در موسیقی ایران موفق به دریافت دانشنامۀ دکترای موسیقی شناسی از دانشگاه یوسی ال ای شد. این پایان نامه را در ۱۹۹۰ انتشارات دانشگاه کیمبریج منتشر کرد. هرمز فرهت در طول این دوران چندین سال در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا و دانشگاه لوس آنجلس تدریس می کرد. در ۱۳۴۷ به ایران بازگشت و تا ۱۳۵۷ در سمت های متعددی چون سرپرست شورای موسیقی رادیو و تلویزیون ملی ایران، تدریس در دانشگاه تهران، سرپرست شورای موسیقی جشن هنر، معاونت هنری دانشگاه فارابی فعالیت داشت؛ در این دوران آثاری نیز از او با ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر مجلسی رادیو و تلویزیون ملی ایران به اجرا درآمد. در ۱۳۵۸ به اروپا مهاجرت کرد و پس از سه سال تدریس در دانشگاه کویینز، بلفاست، از ۱۳۶۱ تا ۱۳۷۴ ریاست دانشکده موسیقی دانشگاه دوبلین در ایرلند جنوبی را عهده دار بود. از آثار اوست: راپسودی مازندران برای ارکستر سمفونیک، «فانتزی و فوگ برای ارکستر زهی»، به یاد نیشابور؛ هفت آواز روی رباعیات خیام، کتاب های مفهوم دستگاه در موسیقی ایران، هنر موسیقی سنتی ایران، و نیز موسیقی فیلم گاو.

پیشنهاد کاربران

بپرس