فاطمۀ فِقْهیّه (قرن ۶ق)
بانوی فقیه و مُحَدِّث. فاطمه دختر علاءُالدّین محمد بن احمد سَمَرقَندی ( ـ۵۴۰ق)، مؤلف کتاب تحفة الفقها در فقه حنفی، بود که از فقهای روزگار کسب دانش کرد و از چند عالم نیز اجازۀ روایت گرفت. آثار بسیاری در فقه و حدیث تألیف کرد که مورد توجه دانشمندان و اهل فضل شد. پدرش به مناسبت شرح محققانه ای که علاءالدین ابوبکر کاشانی بر تحفة الفقها نوشت ، فاطمه را به عقد وی درآورد. علاءُالدّین نیز از فقها و دانشمندان زمان خود بود و وقتی در پاسخ دادن به مسائل مشکل مردد می ماند، از همسرش یاری می خواست. فاطمه با مَلِک نُورالدّین شهید، معاصر بود و او مدت ها در پاره ای از امور داخلی کشور، با این زن مشورت می کرد و برخی مسائل فقهی را از او فرامی گرفت . فاطمه با پدر و همسرش در کاشان اقامت داشت و بعد از مدتی همراه همسرش ساکن حلب شد و در همان شهر درگذشت .
بانوی فقیه و مُحَدِّث. فاطمه دختر علاءُالدّین محمد بن احمد سَمَرقَندی ( ـ۵۴۰ق)، مؤلف کتاب تحفة الفقها در فقه حنفی، بود که از فقهای روزگار کسب دانش کرد و از چند عالم نیز اجازۀ روایت گرفت. آثار بسیاری در فقه و حدیث تألیف کرد که مورد توجه دانشمندان و اهل فضل شد. پدرش به مناسبت شرح محققانه ای که علاءالدین ابوبکر کاشانی بر تحفة الفقها نوشت ، فاطمه را به عقد وی درآورد. علاءُالدّین نیز از فقها و دانشمندان زمان خود بود و وقتی در پاسخ دادن به مسائل مشکل مردد می ماند، از همسرش یاری می خواست. فاطمه با مَلِک نُورالدّین شهید، معاصر بود و او مدت ها در پاره ای از امور داخلی کشور، با این زن مشورت می کرد و برخی مسائل فقهی را از او فرامی گرفت . فاطمه با پدر و همسرش در کاشان اقامت داشت و بعد از مدتی همراه همسرش ساکن حلب شد و در همان شهر درگذشت .
wikijoo: فاطمه_فقهیه