عیب گیر

لغت نامه دهخدا

عیب گیر. [ ع َ / ع ِ ] ( نف مرکب ) عیب گیرنده. عیب شمارنده. منسوب به خطا و گناه و نقص کننده. رجوع به عیب گرفتن شود.

فرهنگ فارسی

عیب گیرنده عیب شمارنده منسوب به خطا و گناه و نقص کننده

پیشنهاد کاربران

بپرس