عملیات بزرگ یا گروس اکتسیون ورشو ( به آلمانی: Grossaktion Warsaw ) اسم رمز نازی ها برای اخراج و کشتار جمعی یهودیان از گتو ورشو در تابستان ۱۹۴۲ بود. [ ۲] در جریان گروس اکتسیون، یهودیان تحت یورش ها و به صف کشی های روزانه قرار می گرفتند، درون گتو به ناچار به راه انداخته می شدند، و سپس در ایستگاه های قطار موسوم به اومشلاگ پلاتز گرد هم می آمدند تا برای «اسکان دوباره» به شرق فرستاده شوند. از آنجا، آنها با قطارهای هولوکاست به اردوگاه مرگ در تربلینکا فرستاده می شدند. [ ۳]
در ۱۹۴۲، بیشترین تعداد یهودیان ورشو در فاصله میان تعطیلات یهودی تیشا بئاو ( ۲۳ ژوئیه ) و یوم کیپور ( ۲۱ سپتامبر ) به تربلینکا فرستاده شدند. این مرکز کشتار در ۸۰ کیلومتری ورشو تنها اندک زمانی پیش از عملیات بزرگ ورشو و مشخصا برای «راه حل نهایی» تکمیل شده بود. تربلینکا مجهز به اتاق های گاز بود که در لوای عنوان اتاق دوش گیری برای «پردازش» کل یهودیان فرستاده شده به آنجا استفاده می شدند. کارزار کشتار با رهبری اس اس - بریگاده فورر اودیلو گلوبوکنیک، با نام رمز عملیات راینهارد، بخش مهمی از هولوکاست در لهستان اشغالی به شمار می رفت. [ ۴]
گتو ورشو بزرگترین گتو جنگ جهانی دوم در سرتاسر اروپای تحت اشغال آلمان نازی بود و بیش از ۴۰۰۰۰۰ یهودی در مساحتی باغ بر ۳٫۴ کیلومتر مربع، یا ۷٫۲ نفر در هر اتاق، گردهم آورده شده بودند. [ ۵] پلیس نازی بیشتر اخراج های دسته جمعی زندانیان گتو را به تربلینکا از طریق قطارهایی که هر یک تا ۷۰۰۰ قربانی را حمل می کردند، انجام داد. [ ۴] هر روز، قطارهای متشکل از واگن های پرازدحام دو بار از محل گردآوری راه آهن ( به آلمانی: Umschlagplatz ) حرکت می کردند؛ قطار نخست در صبح زود و دومی در اواسط بعد از ظهر. [ ۴] اردوگاه مرگ بیشتر قربانیان را میان ۲۳ ژوئیه تا ۲۱ سپتامبر ۱۹۴۲ پذیرفت. [ ۶] [ ۷] [ ۸] گروس اکتسیون ( عملیات در مقیاس بزرگ ) در پایتخت توسط رهبر اس اس و پلیس، فردیناند فون سامرن - فرانکنگ، که فرمانده منطقه ورشو از سال ۱۹۴۱ بود، هدایت می شد. [ ۹]
نقطه عطف حیات در گتو ۱۸ آوریل ۱۹۴۲ بود که با موج جدیدی از اعدام های دسته جمعی توسط اس اس همراه بود.
تا آن روز، صرف نظر از اینکه زندگی در گتو تا چقدر می توانست سخت باشد، ساکنان گتو احساس می کردند که زندگی روزمره آنها، بنیان وجود آنها بر اساس چیزی پایدار و با دوام است … در ۱۸ آوریل، بنیان حیات در گتو آغاز به سست شدن زیر پای مردم کرد … تا آن هنگام دیگر همه متوجه شده بودند که گتو باید برچیده شود، اما هنوز هیچ کس نمی دانست که سرنوشت کل جمعیت گتو مرگ بود. - مارک ادلمان[ ۱۰]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر ۱۹۴۲، بیشترین تعداد یهودیان ورشو در فاصله میان تعطیلات یهودی تیشا بئاو ( ۲۳ ژوئیه ) و یوم کیپور ( ۲۱ سپتامبر ) به تربلینکا فرستاده شدند. این مرکز کشتار در ۸۰ کیلومتری ورشو تنها اندک زمانی پیش از عملیات بزرگ ورشو و مشخصا برای «راه حل نهایی» تکمیل شده بود. تربلینکا مجهز به اتاق های گاز بود که در لوای عنوان اتاق دوش گیری برای «پردازش» کل یهودیان فرستاده شده به آنجا استفاده می شدند. کارزار کشتار با رهبری اس اس - بریگاده فورر اودیلو گلوبوکنیک، با نام رمز عملیات راینهارد، بخش مهمی از هولوکاست در لهستان اشغالی به شمار می رفت. [ ۴]
گتو ورشو بزرگترین گتو جنگ جهانی دوم در سرتاسر اروپای تحت اشغال آلمان نازی بود و بیش از ۴۰۰۰۰۰ یهودی در مساحتی باغ بر ۳٫۴ کیلومتر مربع، یا ۷٫۲ نفر در هر اتاق، گردهم آورده شده بودند. [ ۵] پلیس نازی بیشتر اخراج های دسته جمعی زندانیان گتو را به تربلینکا از طریق قطارهایی که هر یک تا ۷۰۰۰ قربانی را حمل می کردند، انجام داد. [ ۴] هر روز، قطارهای متشکل از واگن های پرازدحام دو بار از محل گردآوری راه آهن ( به آلمانی: Umschlagplatz ) حرکت می کردند؛ قطار نخست در صبح زود و دومی در اواسط بعد از ظهر. [ ۴] اردوگاه مرگ بیشتر قربانیان را میان ۲۳ ژوئیه تا ۲۱ سپتامبر ۱۹۴۲ پذیرفت. [ ۶] [ ۷] [ ۸] گروس اکتسیون ( عملیات در مقیاس بزرگ ) در پایتخت توسط رهبر اس اس و پلیس، فردیناند فون سامرن - فرانکنگ، که فرمانده منطقه ورشو از سال ۱۹۴۱ بود، هدایت می شد. [ ۹]
نقطه عطف حیات در گتو ۱۸ آوریل ۱۹۴۲ بود که با موج جدیدی از اعدام های دسته جمعی توسط اس اس همراه بود.
تا آن روز، صرف نظر از اینکه زندگی در گتو تا چقدر می توانست سخت باشد، ساکنان گتو احساس می کردند که زندگی روزمره آنها، بنیان وجود آنها بر اساس چیزی پایدار و با دوام است … در ۱۸ آوریل، بنیان حیات در گتو آغاز به سست شدن زیر پای مردم کرد … تا آن هنگام دیگر همه متوجه شده بودند که گتو باید برچیده شود، اما هنوز هیچ کس نمی دانست که سرنوشت کل جمعیت گتو مرگ بود. - مارک ادلمان[ ۱۰]
wiki: عملیات بزرگ ورشو