عمران ازدی. [ ع ِ ن ِ اَ ] ( اِخ ) ابن عَطّاف ازدی ، مکنی به ابوالعطاف. وی از فرماندهان و شجاعان قرن دوم هجری بشمار میرفت. ابتدا با حنظلةبن صفوان در افریقیة به سر میبرد و هنگامی که عبدالرحمان بن حبیب بر افریقیة مستولی گشت و حنظلة به شام رفت ، این عمران بن عطاف دربعضی امارات افریقیة ادعای استقلال کرد، ولی در سال 130 هَ.ق. به دست الیاس برادر عبدالرحمان بقتل رسید. ( از الاعلام زرکلی از الکامل ابن اثیر ج 5 ص 116 ).
