[ویکی فقه] علاءالدین، ابوالحسن، علی بن ابراهیم بن محمد بن علی بن حسن بن زهره، عالم امامی (متوفی ۷۵۵) بود. نام پدران وی به گونه های مختلف ثبت شده است.
همو بوده که از علاّمه حلّی اجازه روایت خواست و علاّمه در نامه ای مشتمل بر تجلیل فراوان از او به وی و فرزند و برادر و برادرزادگانش اجازه داد تا تمام مصنفات خود او و همه کتب علمی (فقهی ـ لغوی ـ فلسفی ـ منطقی ـ کلامی) را که نزد اساتید خوانده یا به او اجازه روایت آن ها داده شده بود روایت کنند. این اجازه به اجازه بنوزهره معروف است. تاریخ کتابت این اجازه نیمه شعبان ۷۲۳ است.
← اشخاص مشمول اجازه
۱. ↑ محمد بن حسن حرعاملی، امل الامل، ج۲، ص۱۷۱، چاپ احمد حسینی، ج۲، قم ۱۳۶۲ ش.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بنوزهره»، شماره۱۹۱۹.
...
همو بوده که از علاّمه حلّی اجازه روایت خواست و علاّمه در نامه ای مشتمل بر تجلیل فراوان از او به وی و فرزند و برادر و برادرزادگانش اجازه داد تا تمام مصنفات خود او و همه کتب علمی (فقهی ـ لغوی ـ فلسفی ـ منطقی ـ کلامی) را که نزد اساتید خوانده یا به او اجازه روایت آن ها داده شده بود روایت کنند. این اجازه به اجازه بنوزهره معروف است. تاریخ کتابت این اجازه نیمه شعبان ۷۲۳ است.
← اشخاص مشمول اجازه
۱. ↑ محمد بن حسن حرعاملی، امل الامل، ج۲، ص۱۷۱، چاپ احمد حسینی، ج۲، قم ۱۳۶۲ ش.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بنوزهره»، شماره۱۹۱۹.
...
wikifeqh: علی_بن_ابراهیم_بن_زهره