عبادتکار


مترادف عبادتکار: پارسا، زاهد، عابد، متعبد، متقی

لغت نامه دهخدا

عبادتکار. [ ع ِ دَ ] ( ص مرکب ) پارسا و زاهد. متدین و عابد. ( ناظم الاطباء ). آنکه پرستش خدای شغل شاغل او است. و رجوع به عبادت شود.

فرهنگ عمید

ویژگی آن که کارش عبادت است، عابد، پارسا.

پیشنهاد کاربران

بپرس