[ویکی فقه] عمل متعلق امر عبادی فعلی، یا فعل بی نیاز از امر عبادی، در صدق عبادت بر آن را عبادت فعلی می گویند.
عبادت فعلی، به عبادتی گفته می شود که یا عبادی بودنش ذاتی است ـ که احتیاج به امر ندارد ـ و یا این که برای نزدیک کردن عبد به مولا صلاحیت داشته و از سوی مولا نیز به آن امر شده است؛ یعنی مکلف می تواند به وسیله قصد امر، خود را به مولا نزدیک سازد.
بررسی فساد عبادت در صورت تعلق نهی
در این که آیا نهی از عبادت موجب فساد آن است یا نه، اصولیون با این اشکال روبه رو شده اند که چگونه ممکن است به فعل عبادی که محبوب مولا است، نهی تعلق گیرد، زیرا عبادت یعنی آن چه امر ـ استحبابی یا وجوبی ـ به آن تعلق گرفته است و این نشان دهنده محبوب بودن آن نزد مولا است، حال چگونه ممکن است به همین امر محبوب، نهی تعلق گرفته و مبغوض مولا گردد ؟
← از نظر آخوند خراسانی
۱. ↑ خویی، ابو القاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۵، ص۷.
...
عبادت فعلی، به عبادتی گفته می شود که یا عبادی بودنش ذاتی است ـ که احتیاج به امر ندارد ـ و یا این که برای نزدیک کردن عبد به مولا صلاحیت داشته و از سوی مولا نیز به آن امر شده است؛ یعنی مکلف می تواند به وسیله قصد امر، خود را به مولا نزدیک سازد.
بررسی فساد عبادت در صورت تعلق نهی
در این که آیا نهی از عبادت موجب فساد آن است یا نه، اصولیون با این اشکال روبه رو شده اند که چگونه ممکن است به فعل عبادی که محبوب مولا است، نهی تعلق گیرد، زیرا عبادت یعنی آن چه امر ـ استحبابی یا وجوبی ـ به آن تعلق گرفته است و این نشان دهنده محبوب بودن آن نزد مولا است، حال چگونه ممکن است به همین امر محبوب، نهی تعلق گرفته و مبغوض مولا گردد ؟
← از نظر آخوند خراسانی
۱. ↑ خویی، ابو القاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۵، ص۷.
...
wikifeqh: عبادت_فعلی