[ویکی فقه] طلب دارای قصد واقعی بر تحصیل مطلوب را طلب جدّی گویند.
طلب جدّی، مقابل طلب صوری و از اقسام طلب انشایی بوده و به طلبی گفته می شود که در آن قصد انشای واقعی برای رسیدن به مطلوب خارجی وجود دارد؛ به خلاف طلب صوری که چنین قصدی در آن وجود ندارد، مانند این که مولا به بنده اش بگوید:«برایم آب بیاور» و قصد او آزمودن وی نباشد، بلکه واقعاً تشنه باشد.
طلب جدّی، مقابل طلب صوری و از اقسام طلب انشایی بوده و به طلبی گفته می شود که در آن قصد انشای واقعی برای رسیدن به مطلوب خارجی وجود دارد؛ به خلاف طلب صوری که چنین قصدی در آن وجود ندارد، مانند این که مولا به بنده اش بگوید:«برایم آب بیاور» و قصد او آزمودن وی نباشد، بلکه واقعاً تشنه باشد.
wikifeqh: طلب_حقیقی_(حالات_لفظ)