صادق رضازاده شفق

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
شاعر، نویسنده، روزنامه نگار و مترجم. در تبریز متولد شد و زبان فرانسوی و انگلیسی را در مدرسه ی کاتولیک و امریکایی تبریز فراگرفت. مدتی مدیریت مدرسه ی حیات تبریز را به عهده داشت و در سال 1328 ق روزنامه ی «شفق» را در تبریز منتشر کرد و در سال 1330 ف بر اثر سخنرانی هایی که بر علیه استیلای دولت روس می کرد از طرف آن دولت به اعدام محکوم شد و به استانبول گریخت و از کالج رابرت آنجا به دریافت لیسانس نائل گردید، در سال 1340 ق به ایران بازگشت و بعد از مدت کوتاهی به برلن رفت و در آنجا موفق به دریافت دکترای فلسفه شد.
سپس به ایران آمد و در دارالمعلمین عالی به تدریس فلسفه و ادبیات فارسی قبل از اسلام پرداخت او زبانهای روسی، فرانسوی، ترکی، آلمانی و انگلیسی را به خوبی می دانست و در دانشگاه تهران ادبیات فارسی و فلسفه تدریس می کرد. در اولین دوره ی مجلس سنا و دوره های چهاردهم و پانزدهم مجلس شورای ملی نماینده بود.
وی در تهران درگذشت و در گورستان بهشت زهرا به خاک سپرده شد. از آثار اوست: «تاریخ ادبیات ایران»؛ «ایران از نظر خاورشناسان»؛ «ستارخان»؛ تدوین «دیوان عارف»؛ «فرهنگ شاهنامه و ملاحظاتی درباره ی فردوسی» و ترجمه های: «اسکندر مقدونی»؛ «تاریخ مختصر ایران»؛ «زندگانی داریوش».