[ویکی فقه] بَبَن/ بَبْنه (یا بَبْنَه/ بَوَن)، شهرکی در ولایت بادغیس، در قرون نخستین اسلام، واقع در شمال و غرب هرات، در ناحیه گنج رُستاق (بخش شرقی بادغیس) بوده است.
از لحاظ جغرافیایی، ظاهراً در ولایت کنونی هراتِ افغانستان، در جنوب مرز جمهوری ترکمنستان و نزدیک شهر کنونی کوشک در افغانستان بوده است.
جغرافی نویسان قرن چهارم، ببن و کیف و بَغْشور را مراکز عمده گنج رستاق دانسته اند. ببن در دو منزلی هرات بوده است و کیف و بغشور، بترتیب، یک منزل و یک روز با آن فاصله داشته اند. از این سه، ببن پرجمعیت تر و به عنوان قصبه یا مرکز، حاکم نشین آن ناحیه بوده است.
منابع طبیعی شهرک ببن
گنج رستاق به طورکلی از لحاظ کشاورزی بسیار پررونق وصف شده و آب آن از جویبارهای روان از ارتفاعات و از چاهها تأمین می شده و انگور محصول خاص آن بوده است. به دوشاب(شیره انگور) ببن اشاره می کند. در اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم، این محل ظاهراً هنوز با رونق بوده است؛ زیرا سمعانی و یاقوت هردو از آن جا دیدار کرده اند.
سمعانی از قاضی محلی آن جا حدیث شنیده است و او و یاقوت از فقیه مشهوری از آن شهرک، به نام ابوعبداللّه محمّد بن بِشْرِ بَوَنی، یاد کرده اند. با اینحال، پس از حمله مغول، دیگر ذکری از ببن نیست.
از لحاظ جغرافیایی، ظاهراً در ولایت کنونی هراتِ افغانستان، در جنوب مرز جمهوری ترکمنستان و نزدیک شهر کنونی کوشک در افغانستان بوده است.
جغرافی نویسان قرن چهارم، ببن و کیف و بَغْشور را مراکز عمده گنج رستاق دانسته اند. ببن در دو منزلی هرات بوده است و کیف و بغشور، بترتیب، یک منزل و یک روز با آن فاصله داشته اند. از این سه، ببن پرجمعیت تر و به عنوان قصبه یا مرکز، حاکم نشین آن ناحیه بوده است.
منابع طبیعی شهرک ببن
گنج رستاق به طورکلی از لحاظ کشاورزی بسیار پررونق وصف شده و آب آن از جویبارهای روان از ارتفاعات و از چاهها تأمین می شده و انگور محصول خاص آن بوده است. به دوشاب(شیره انگور) ببن اشاره می کند. در اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم، این محل ظاهراً هنوز با رونق بوده است؛ زیرا سمعانی و یاقوت هردو از آن جا دیدار کرده اند.
سمعانی از قاضی محلی آن جا حدیث شنیده است و او و یاقوت از فقیه مشهوری از آن شهرک، به نام ابوعبداللّه محمّد بن بِشْرِ بَوَنی، یاد کرده اند. با اینحال، پس از حمله مغول، دیگر ذکری از ببن نیست.
wikifeqh: شهرک_بون