شهره قبا. [ ش ُ رَ / رِ ق َ ] ( ص مرکب ) آنکه جامه فاخر گرانبها یا پست اندک بها پوشد. کسی که لباس شهرت پوشد، و آن لباسی است که مورد نظر شود از جهت خوبی و رنگهای زننده یا از جهت کهنگی و کم بهایی. ( از لغات دیوان شمس تبریزی ) : فلک ببست میان مرا ز فضل کمر ولیک بی شه شهره قبا چه سود کند.
