شارع

[ویکی فقه] ــ به وضع کننده قوانین شرعی شارع می گویند که در اصطلاح به خداوند و پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) اطلاق می شود. ــ مراد واضع قانون ؛ خدا و پیامبر است.
شارع به معنای وضع و تشریع کننده شریعت (مجموع تکالیف و فرامین الهی) خدای متعال و به معنای تبیین و تفسیر کننده شریعت، رسول اکرم صلّی اللَّه علیه و آله می باشد و در فقه شارع به هر دو معنا اطلاق شده است.
شارع در روایات
بر اساس روایات متعدد، مقام تشریع و وضع قوانین که از آن به ولایت تشریعی تعبیر می شود، از جانب خداوند به رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله عطا شده است؛از این رو، عنوان شارع بر آن حضرت نیز اطلاق می گردد.
تعریف
شارع یا قانونگذار اسلامی، کسی است که اصل دین را برای هدایت انسان ها آفریده و چون وی خالق انسان، طبیعت و رابطه میان انسان و طبیعت است، برای سعادت او قوانین و احکامی را انشا و اعتبار کرده است.در قرآن کریم آمده است: ﴿اِنِ الْحُکْمُ اِلاّ لِلّهِ﴾ یعنی تشریع و قانونگذاری فقط شایسته خداوند است، زیرا او هم مالک انسان و عالم و حکیم بوده و هم نسبت به آنها مهربان می باشد.البته خداوند بنا به مصالحی، وظیفه تشریع را به پیامبران نیز واگذار کرده است، اما شارع بودن خداوند اصیل و اوّلا و بالذّات است، ولی شارع بودن پیامبران در طول شارع بودن خداوند است، و به همین دلیل در اسلام «فرض الله» و «فرض الرسول» وجود دارد.درباره شارع بودن امامان معصوم علیهم السّلام اختلاف است.
بیان روایت از امام صادق علیه السلام
...

[ویکی فقه] شارع (اصول).
...

شارِع
(در لغت به معنای راه راست، شاهراه و خیابان) صاحب شرع و شریعت را شارع نامند. شارع اصلی خداوند است؛ اما به پیامبر (ص) که بیان کنندۀ احکام شرع است نیز شارع گویند. البته مقرراتی نیز رأساً از سوی پیامبر اکرم (ص) وضع شده اند که با عنوان فرض النبی (ص) شناخته اند. سنت نیز که از منابع شریعت اسلامی است، مجموعه ای از گفتار، کردار و تقریرات ایشان است.