شاخه

/SAxe/

مترادف شاخه: ازگ، غصن، شجن، شعبه، فرع، گروه، شاخابه، شاخ

معنی انگلیسی:
branch, branch-line, branch-pipe, tributary, genre, offshoot, ramification

لغت نامه دهخدا

شاخه. [ خ َ / خ ِ ] ( اِ ) شاخ درخت. ( ناظم الاطباء ). فرع. غصن. شاخ. فنن. شغه. شغ. || شعبه. ( ناظم الاطباء ): شاخه رود. شاخه چهل چراغ یک شعبه از چهل چراغ. || فروع و جزئیات : ولیکن دانشومندان اندر شاخه های فقه روز از سپیده دمیدن دارند. ( مقدمه التفهیم چ جلال همائی ص قسط و همین کتاب ص 69 ). || قرن و شاخ حیوان. جام شرابخواری که بشکل شاخ بود. || شراب آمیخته با گلاب. ( ناظم الاطباء ). || شاخ که مشک زباد را در آن نهاده میفروخته اند :
آبی چو یکی کیسگکی از خز زرد است
در کیسه یکی بیضه کافور کلان است.
واندر دله بیضه کافور رباحی
ده نافه و ده شاخگک مشک نهان است.
منوچهری.
|| صلیب. غل. ( ناظم الاطباء ).
- شاخه ریحان ؛ طاقه ریحان. ( ناظم الاطباء ).
- دوشاخه ؛ سه شاخه و قس علی هذا بمعنی دو شعبه مانند چوب دوشاخه. ( فرهنگ نظام ).
- || دوشاخه ؛ جزوی از دو چرخه پایی که حرکت فرمان را به چرخ جلو منتقل میسازد . رجوع به دو شاخه شود.
- سرشاخه ؛ شاخه رأس درخت. قله درخت. رجوع به شاخ شود.

شاخه. [ خ َ / خ ِ ] ( اِخ ) نام محلی کنار راه مشهد به باجگیران میان قشلاق و آسیاب خسروخان واقع در 207130 گزی مشهد.

فرهنگ فارسی

شاخ درخت، شعبه، فرقه، دسته
( اسم ) ۱ - انشعابی که از تنه درخت جدا میشود و حامل برگ و گل و انشعابات کوچکتر است شاخ درخت غصن . ۲ - شاخ حیوان قرن . ۳ - جام شراب که به شکل شاخ بود . ۴ - شعبه . ۵ - تقسیمات بزرگ و کلی گیاهان و جانوران را گویند . در هر شاخه صفات بسیار کلی موجودات گیاهی یا جانوری در نظر گرفته میشود مثلا در عالم جانوران همه حیوانات یک سلولی را در یک شاخه قرار داده و به نام آغازیان می نامند و بقیه جانوران که پر سلولی هستند در طی ۷ شاخه ذکر میشوند . در عالم گیاهان همه گیاهان در ۴ شاخه قرار گرفته اند .
نام محلی کنار راه مشهد به باجگیران میان قشلاق و آسیاب خسرو خان واقع در ۲٠۷۱۳٠ گزی مشهد .

فرهنگ معین

(خَ یا خِ ) (اِ. ) ۱ - شاخه درخت . ۲ - شعبه . ۳ - بخش فرعی جدا شده از یک مجموعة اصلی . ۴ - واحد شمارش تیرآهن ، نبات و مانند آن . ۵ - جام شراب که به شکل شاخ بود.

فرهنگ عمید

۱. (زیست شناسی ) آنچه از تنۀ درخت یا ساقۀ گیاه می روید و حامل برگ، گل، یا میوه است، شاخ.
۲. آنچه از چیز دیگر جدا شود، مثل جوی آب که از نهر یا رود جدا شود.
۳. شعبه.
۴. [مجاز] فرقه، دسته.
۵. [مجاز] واحد شمارش تیرآهن، نبات، و مانند آن: یک شاخه نبات.

فرهنگستان زبان و ادب

{branch} [رایانه و فنّاوری اطلاعات، شیمی] [رایانه و فنّاوری اطلاعات] هریک از مجموعه دستورهای پیاپی اجرایی در یک برنامه که با توجه به وضعیت یک یا چند متغیر، هدایت فعالیت رایانه را بر عهده می گیرد [شیمی] گروهی از اتم های مشابه که از یک حلقه یا زنجیرۀ مستقیم منش...
{division} [زیست شناسی- علوم جانوری] سومین رتبۀ رسمی در رده بندی جانوران، پایین تر از سلسله و بالاتر از رده
{phylum} [زیست شناسی- علوم گیاهی] سومین رتبۀ رسمی در رده بندی گیاهان، پایین تر از سلسله و بالاتر از رده

واژه نامه بختیاریکا

شیل؛ لِشک

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] هر یک از انشعابهای ساقه گیاه را شاخه می گویند.از آن به مناسبت در بابهای طهارت، حج، صلح، وقف، اطعمه و اشربه، احیاء موات و حدود سخن گفته‏اند.
۱. ↑ جواهر الکلام ج۴، ص۲۳۳.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۸۴-۵۸۵.
...

دانشنامه عمومی

شاخه در گیاهان به بخش چوبی گیاه گفته می شود که با تنه اصلی گیاه پیوند دارد اما جزئی از آن به شمار نمی آید.
در مورد درخت ها به شاخه اصلی، شاخ درخت نیز می گویند و به شاخه ها لدذرری فرعی تَرکه می گویند که در قدیم به ترکه ها، اَزْگ یا اَزَغ نیز گفته می شد. [ ۱]
به سر هر شاخه از درخت یا نوک بلندترین شاخ درخت نیز سرشاخه می گویند. در حالی که در گیاهان گوناگون، شاخه هایی تقریباً افقی، عمودی یا اریب دارند، شاخه های درخت ها معمولاً بیشتر اریب و رو به بالا می رویند.
به شاخه ای که بر سر آن گلی روییده باشد یک «شاخه گل» گفته می شود که در این مورد واژه شاخه اصطلاحاً به عنوان یک رابط شماری برای گل ها نیز به کار می رود.
عکس شاخه

شاخه (دهلران). شاخه یک روستا در ایران است که در دهستان ابوغویر شهرستان دهلران استان ایلام واقع شده است. [ ۱] شاخه ۱۴۲ نفر جمعیت دارد.
عکس شاخه (دهلران)

شاخه (زیست شناسی). شاخه[ ۱] ( Phylum ) یکی از آرایه های رده بندی علمی جانداران است که پایین تر از فرمانرو و بالاتر از رده جای دارد.
در گیاه شناسی به شاخه، دسته نیز گفته می شود.
عکس شاخه (زیست شناسی)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

شاخه (زیست شناسی). شاخه (زیست شناسی)(phylogeny)
گروه اصلی رده بندی زیست شناختی. پستانداران، پرندگان، خزندگان، دوزیستان، ماهیان، و نیام داران به شاخۀ طناب داران تعلق دارند. شاخۀ نرم تنان شامل حلزون ها، حلزون های بی صدف، ماهی مرکب، صدف خوراکی، و هشت پاست. شاخۀ اسفنجیان شامل اسفنج هاست و شاخۀ خارپوستان شامل ستارۀ دریایی، توتیای دریایی، و خیار دریایی است. رده بندی گیاهان، هنگامی که بخشجای شاخه را می گیرد، بسته به معیارهای در نظر گرفته شده، شامل چهار تا نُه شاخه است. همۀ گیاهان گل دار به یک شاخۀ منفرد نهاندانگان، و همۀ مخروطیان به شاخۀ دیگری، معروف به بازدانگان، تعلق دارند. شاخه های مرتبط در یک سلسله گرد هم می آیند و خود به رده ها دسته بندی می شوند. تاکنون ۳۶ شاخۀ متفاوت معیّن شده است. جدیدترین شاخۀ شناخته شده سیکلیوفوراست که در ۱۹۹۵ توصیف شد. این شاخه شامل گونۀ شناخته شدۀ symbion pandora است که روی خرچنگ ها زندگی می کند.

شاخه (گیاه شناسی). شاخه (گیاه شناسی)(shoot)
بخش هایی از گیاه آوندی که بالاتر از سطح زمین رشد می کنند و شامل ساقۀ حامل برگ، جوانه، و گل است. شاخه از رشد ریزجوانه یا پلومول رویان حاصل می شود.

شاخه (هنرهای سنتی). در قالی بافی، شاخۀ درخت که در گردش خود اغلب پیچ خورده است. نگاره ای انتزاعی که در اغلب هنرهای سنتی، به ویژه در نقشۀ فرش دیده می شود. نگارۀ شاخه، گونه های متنوعی دارد و مشهور ترین آن، شاخۀ «تاک» است که ویژۀ حاشیۀ قالی است.

مترادف ها

grain (اسم)
ذره، جو، خرده، شاخه، حالت، دانه، حبوبات، حبه، حب، غله، چنگال، رنگ، رگه، مشرب، دان، تفاله حبوبات، یک گندم معادل 0/0648 گرم

wing (اسم)
جناح، شاخه، شعبه، بال، پره، بال مانند، گروه هوایی، زائده حبابی، زائده پره دار، دسته حزبی، قسمتی از یک بخش یا ناحیه

horn (اسم)
شاخ، نوک، شاخه، پیاله، شیپور، بوق، کرنا

branch (اسم)
شاخ، شاخه، شعبه، ترکه، بخش، انشعاب، رشته، فرع

arm (اسم)
بازو، دست، سلاح، شاخه، اسلحه، شعبه، قسمت، جنگ افزار، دستهء صندلی یا مبل

tributary (اسم)
شاخه، انشعاب، خراج گذار، خراجگزار

limb (اسم)
شاخه، عضو، عضو بدن، دست یا پا، قطع کردن عضو، اندام زبرین، اندام زیرین

bifurcation (اسم)
شاخه، تقسیم به دو شاخه، شکاف گاه

bough (اسم)
شاخه، ترکه، تنه درخت، شانه حیوان

sprout (اسم)
شاخه، جوانه، فرزند

branch line (اسم)
شاخه، خط فرعی

embranchment (اسم)
شاخه، شعبه، انشعاب

فارسی به عربی

جناح , حبوب , رافد , طرف , غصن , فرع , کرنب صغیر

پیشنهاد کاربران

شاخه: در سنسکریت: صاکهه و صاکها śAkhA، śAkha؛ در اوستایی: یخشتی yaxshti؛ در سغدی: شنخه shanxe؛ در پهلوی: شاک shAk ( شاخ ) .
درگروه زبانی لر زبان لربختیاری : معادل شاخه = لِشک و شاخک = لِک هست و معادل " شاخ " : با شاخ های کوچک و نوک تیز و تازه سُرو میگویند و بلد از سُرو تبدیل به شاخ میشود .
ولی برای شاخ کَرگَدَن = کَلمِ تاک می گویند : کَلم = شاخ و تاک = کرگدن
شاخ :
دکتر کزازی در مورد واژه ی "شاخ " می نویسد : ( ( شاخ در پهلوی در ریخت شاک šāk بکار می رفته است. از آنجا که این واژه در سانسکریت شاخا šākhā است و در ارمنی cax و در لیتونیایی šākā . بر پایه ی هنجارهای زبانشناختی ، در ریخت هند و اروپایی آن کا ( K ) یی وجود داشته است . این " کا " در اوستایی به س s و در پارسی باستان به ث th و در سانسکریت به ش š دیگرگون می شود . براین پایه ، ریخت پهلوی و پارسی آن می بایست ساک sāk و ساخ sāx می شد . می توان بر آن بود که " ساق " و " ساقه " ریخت های تازیکانه اند که از "ساک " یا " ساخ بر آمده اند
...
[مشاهده متن کامل]

شاخه ای که ما از این میوه یا گل میچینیم
شاخ بن. [ ب ُ ] ( اِ مرکب ) درخت. ( فرهنگ نظام ) . شاخ درخت :
ز باغ تو منزلگهی خواستن
می آوردن و مجلس آراستن
گلی چیدن از وی به هر شیوه ای
چشیدن ز هر شاخ بن میوه ای.
امیرخسرو ( از آنندراج و فرهنگ نظام ) .
...
[مشاهده متن کامل]

شتاک
شتاک. [ ش َ ] ( اِ ) ستاک. استاک. استاخ. شتاخ. شاخ تازه و نازک باشد که از بیخ و بن درخت و از شاخ درخت سرزند و بیرون آید. ( از برهان ) . در لغت فرس اسدی شتاک ضبط شده است :
سوسن لطیف و شیرین چون خوشه های سیمین
شاخ و شتاک نسرین چون برج ثور و جوزا.
کسائی.
سر درخت أمل گشته بود پژمرده
به آب جود تو از بیخ تازه کرد شتاک.
منصور شیرازی.

شاخه : [اصطلاح صنعت چوب] به انشعابات ساقه درختان گفته می‏شود .
گرایش
Fields
شاخه ها

بپرس