سیره الائمه الاثنی عشر

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سیرة الائمة الاثنی عشر. مؤلّف:هاشم معروف حسنی (۱۳۳۳- ۱۴۰۰ ه.ق)
این کتاب به بررسی بعضی از جنبه های زندگی به سیره دوازده امام معصوم ـ علیهم السلام ـ پرداخته است. مثل مسائل اجتماعی، اخلاقی و به خصوص برخورد حکّام با ائمه و غیره ... مؤلف با بحث در سیره و زندگانی حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ شروع و به مسائل مهمی از زوایای زندگی آن حضرت مثل بحث فدک پرداخته و به زیبائی آنها را تحلیل کرده است. در ادامه نیز به بررسی و تحلیل زندگانی حضرت علی ـ علیه السّلام ـ پرداخته و به زوایای مختلفی از زندگی سیاسی، اجتماعی و اخلاقی آن حضرت اشاره می کند. مؤلّف جلد اوّل کتاب را با زندگانی امام حسن ـ علیه السّلام ـ به پایان رسانده و در جلد دوّم با بررسی زندگانی امام حسین ـ علیه السّلام ـ شروع و با بحث در مورد امام زمان ـ علیه السّلام ـ به پایان می رساند. از نکات و مباحث قابل توجه کتاب در مورد امام حسین ـ علیه السّلام ـ بررسی واقعه عاشورا، صلح امام حسن ـ علیه السّلام ـ و قیام امام حسین ـ علیه السّلام ـ و تحلیل آنها می باشد. این کتاب در مورد تاریخ ائمه، کتاب جامع و خوبی می باشد. وضعیت نشر این کتاب، در ۲ جلد به عربی، به وسیله دارالتعارف در بیروت به سال ۱۴۰۶ ه.ق به چاپ رسیده و توسط محمد رخشنده به فارسی ترجمه شده و توسط انتشارات امیر کبیر به چاپ رسیده است. و نیز بار دیگر در دو جلد به زبان عربی به همت انتشارات شریف رضی در سال ۱۴۱۵ ه‍.ق به چاپ رسیده است. منبعسایت اندیشه قم

[ویکی شیعه] سیرة الائمة الاثنی عشر (کتاب). سیرةُ الائمّة الاثنی عَشَر(علیهم السلام) کتابی عربی نوشته سید هاشم معروف الحسنی است. این کتاب درباره زندگانی دوازده امام و دارای سبکی نو است. مؤلف به صورت موضوعی به تحقیق پرداخته و تفصیل نداده است. او پیش از ورود به بحث اصلی درباره حضرت خدیجه و حضرت زهرا (س) سخن گفته و در برخی موارد به نقد پاره ای موضوعات تاریخی پرداخته است. این اثر که به فارسی ترجمه شده، در دو جلد به چاپ رسیده است.
سید هاشم معروف الحسنی از عالمان، محققان و مورخان قرن چهاردهم در لبنان است. وی دارای تألیفات متعدد در حوزه های مختلف بوده و نگاهی نو و محققانه بدون از تعصب و ملاحظه کاری را در علوم شریعت دنبال کرده است. سال وفات هاشم حسنی، ۱۹۸۴ میلادی در لبنان است.

[ویکی فقه] مؤلّف:هاشم معروف حسنی (۱۳۳۳- ۱۴۰۰ ه.ق)
این کتاب به بررسی بعضی از جنبه های زندگی به سیره دوازده امام معصوم ـ علیهم السلام ـ پرداخته است. مثل مسائل اجتماعی، اخلاقی و به خصوص برخورد حکّام با ائمه و غیره ...
مؤلف با بحث در سیره و زندگانی حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ شروع و به مسائل مهمی از زوایای زندگی آن حضرت مثل بحث فدک پرداخته و به زیبائی آنها را تحلیل کرده است.
در ادامه نیز به بررسی و تحلیل زندگانی حضرت علی ـ علیه السّلام ـ پرداخته و به زوایای مختلفی از زندگی سیاسی، اجتماعی و اخلاقی آن حضرت اشاره می کند.
مؤلّف جلد اوّل کتاب را با زندگانی امام حسن ـ علیه السّلام ـ به پایان رسانده و در جلد دوّم با بررسی زندگانی امام حسین ـ علیه السّلام ـ شروع و با بحث در مورد امام زمان ـ علیه السّلام ـ به پایان می رساند. از نکات و مباحث قابل توجه کتاب در مورد امام حسین ـ علیه السّلام ـ بررسی واقعه عاشورا، صلح امام حسن ـ علیه السّلام ـ و قیام امام حسین ـ علیه السّلام ـ و تحلیل آنها می باشد. این کتاب در مورد تاریخ ائمه، کتاب جامع و خوبی می باشد.

وضعیت نشر
این کتاب، در ۲ جلد به عربی، به وسیله دارالتعارف در بیروت به سال ۱۴۰۶ ه.ق به چاپ رسیده و توسط محمد رخشنده به فارسی ترجمه شده و توسط انتشارات امیر کبیر به چاپ رسیده است. و نیز بار دیگر در دو جلد به زبان عربی به همت انتشارات شریف رضی در سال ۱۴۱۵ ه‍.ق به چاپ رسیده است.

منبع
سایت اندیشه قم
...

[ویکی شیعه] سیره الائمه الاثنی عشر (کتاب). سیرةُ الائمّة الاثنی عَشَر(علیهم السلام) کتابی عربی نوشته سید هاشم معروف الحسنی است. این کتاب درباره زندگانی دوازده امام و دارای سبکی نو است. مؤلف به صورت موضوعی به تحقیق پرداخته و تفصیل نداده است. او پیش از ورود به بحث اصلی درباره حضرت خدیجه و حضرت زهرا (س) سخن گفته و در برخی موارد به نقد پاره ای موضوعات تاریخی پرداخته است. این اثر که به فارسی ترجمه شده، در دو جلد به چاپ رسیده است.
سید هاشم معروف الحسنی از عالمان، محققان و مورخان قرن چهاردهم در لبنان است. وی دارای تألیفات متعدد در حوزه های مختلف بوده و نگاهی نو و محققانه بدون از تعصب و ملاحظه کاری را در علوم شریعت دنبال کرده است. سال وفات هاشم حسنی، ۱۹۸۴ میلادی در لبنان است.
نگاه مؤلف به زندگانی ائمه، نگاهی نو و محققانه است. وی مطالب خود را به شیوه امروزی، یعنی پیوسته و به سبک داستانی آورده و به ندرت در پاورقی به منابع ارجاع داده است. در متن هم کمتر از منابع خود یاد کرده و به نظر می رسد به اعتماد آنکه مطالب، مشهور بوده و نیازی به ارجاع نداشته از ذکر منابع به صورت گسترده خودداری کرده است. از طرفی چون در نظر داشته که استنباط و برداشت خود را از گزارش های تاریخی بیاورد، عبارات مورّخان را نقل نکرده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس