سیرا لیون

دانشنامه آزاد فارسی


سیِرا لئون (Sierra Leone)
موقعیت. جمهوری سیرالئون در کرانۀ غربی افریقا بین کشورهای گینه از شمال و شرق، لیبریا از جنوب شرقی، و اقیانوس اطلس از جنوب و غرب محصور است. مساحت این کشور ۷۱,۷۴۰ کیلومتر مربع و پایتخت آن شهر فری تاون است.سیمای طبیعی. جلگۀ ساحلی این سرزمین با درازای ۵۶۵ کیلومتر و پهنای ۴۸ تا ۸۰ کیلومتر از مرداب های متعدد و جنگل کرنا پوشیده شده و جزیرۀ شِربرو، با مساحت ۵۰۰ کیلومتر مربع، در دوراب های آن قرار دارد. نواحی شمالی آن را فلاتی مرتفع فراگرفته که از کوه های لوما تشکیل شده و بلندترین نقطۀ کشور، کوه بینتیمانی با ارتفاع ۱,۹۴۸ متر، در آن قرار دارد و وجود معادن الماس وجه امتیاز آن است. دشت هایی که در جنوب این قسمت قرار دارند پوشیده از جنگل است و نواحی دوردست تر آن را تپه ماهورهای مستور از علفزار های مدارگانی فرا گرفته است. رودخانه های بسیاری در این سرزمین جریان دارند که همه از ارتفاعات گینه سرچشمه می گیرند و رو به جنوب غربی روان می شوند و به اقیانوس اطلس می ریزند. مهم ترین آن ها عبارت اند از مانو در مرز لیبریا، کولنته در مرز گینه، و نیز رودهای روکل، سوا، و موآ. دشت های درون بومی سیرالئون غالباً جنگل زدایی شده و به کشتزارهای بادام زمینی، موز، قهوه، کاکائو، نارگیل و غلات اختصاص یافته است. اقلیم این کشور مدارگانی بسیار گرم و فصل بارندگی آن از اردیبهشت تا مهر است. میانگین بارندگی سالانۀ آن به ۳,۴۳۵ میلی متر می رسد و میانگین دمای سالانۀ آن در شهر فری تاون بالغ بر ۲۶ درجۀ سانتی گراد است. کشور سیرالئون سرزمینی آباد است و شهرهای مهم آن، که در سراسر کشور پراکنده اند، عبارت اند از فری تاون، کوئیدو، مویامبا، ماکنی، بو، و سولیما.
اقتصاد. بیشتر مردم سیرالئون به کشاورزی اشتغال دارند و برنج، کاساوا (مانیوک)، سیب زمینی شیرین، بادام زمینی، قهوه، ذرت، موز، نیشکر، و کاکائو از فرآورده های کشاورزی آن به شمار می آیند. روغن نخل، آرد برنج، الوار، مبلمان، لوازم منزل، مواد شیمیایی، سرامیک و مصنوعات فلزی نیز ازجمله محصولات صنعتی آن محسوب می شوند.
حکومت و سیاست. کشور سیرالئون به صورت جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون گذاری اداره می شود. ۶۸ عضو مجلس ملی سیرالئون و نیز رئیس جمهور را مردم برای پنج سال انتخاب می کنند. رئیس جمهور یک معاون دارد و امور اجرایی کشور و تشکیل هیئت دولت از مسئولیت های اوست.
مردم و تاریخ. جمعیت سیرالئون حدود۵،۸۶۸،۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به۸۱.۸ نفر در کیلومتر مربع می رسد. روند افزایش جمعیت این کشور سالانه ۲ درصد است و قبایل مِندِه و تِمنِه هر کدام با۳۴.۵ و۳۱.۵ درصد، اکثریت مردم آن را تشکیل می دهند. ۶۰ درصد از جمعیت این کشور مسلمان اند و ۶۱ درصد از آنان در روستاها به سر می برند و زبان رسمی آنان انگلیسی است. پرتغالی ها در اواسط قرن ۱۵ به شبه جزیرۀ سیرالئون وارد شدند و آن را کوهستان شیر یا سیرالئون نامیدند. کشور مزبور تا زمان لغو برده داری، از مهم ترین نواحی صادرکنندۀ برده در افریقا بود. در ۱۸۰۷ با الغای برده داری، انگلستان بر آن شد تا بردگان آزادشدۀ کشتزارهای خود را به افریقا بازگرداند و به همین سبب قطعه زمینی را با مساحت ۲۵۰ کیلومتر مربع در ساحل اقیانوس اطلس از سران قبایل محلی خریداری کرد و جامعه ای از بردگان آزاد شده را در آن جا سکونت داد. جامعۀ مزبور بعدها وسعت یافت و بدین سان انگلستان به سراسر منطقۀ سیرالئون تسلط پیدا کرد. مالیات هایی که انگلیسی ها از سیاهان آزادشده مطالبه می کردند، موجب نارضایتی و شورش آنان شد و انگلیسی ها را در ۱۹۶۰ وادار به ترک سرزمین مزبور کرد و درپی آن استقلال سیرالئون در ۲۷ آوریل ۱۹۶۱ رسماً اعلام شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس