سنن ابوداود

یکی از معتبرترین کتب حدیث در بین مسلمانان است که توسط حافظ ابوداود سلیمان بن اشعث سجستانی ( ۲۰۲ _ ۲۷۵ هجری ) نوشته شده است.
نام کامل وی، ابوداوود سلیمان بن اشعث بن اسحاق بن بشیر بن شّداد بن عمران ازدی سجستانی است و در ماه شوال سال ۲۷۵ هجری قمری، در بصره درگذشت.
او نیز مانند سایر گردآورندگان کتب صحاح سته اهل ایران بوده و سجستان معرّب کلمه سگستان یا همان سیستان کنونی است که امروزه استانی با نام سیستان وبلوچستان در جنوب شرقی ایران قرار دارد. در آن موقع، زرنج یکی از مهم ترین شهرهای آن بوده که امروزه در افغانستان واقع شده است. ابوداؤد سجستانی بعدها و در سال ۲۲۰ هجری به بصره رفت و محدث بصره لقب گرفت. او در طلب حدیث، به شام و مصر سفر کرد و دوباره به عراق بازگشت و از آنجا راهی نیشابور شد و بعد به زادگاهش سیستان بار سفر بست و درنهایت، در همان بصره اقامت گزید.
از شروحی که بر سنن ابی داوود نوشته شده است، می توان به عون المعبود؛ شرح سنن ابی داود از محمد شمس الحق عظیم آبادی اشاره کرد. طبق بعضی روایات، ابوداود در شانزدهم شوال سال ۲۷۵ هجری وفات کرد. معروف ترین کتاب او همان سنن است که عده ای آن را سومین از صحاح سته و بعد از صحیح بخاری و صحیح مسلم می دانند.
از دیگر کتب او می توان به کتاب اصحاب الشعبی، مسند مالک، کتاب الناسخ، کتاب القدر، کتاب فی الرجال، کتاب المراسیل و برخی کتب دیگر اشاره کرد.
ترجمه سنن ابوداوود به انگلیسی
دانلود سنن ابوداوود به زبان عربی