سر اسیاب

/sarAsyAb/

لغت نامه دهخدا

( سرآسیاب ) سرآسیاب. [ س َ ] ( اِ مرکب ) آسیاکده. مرحی. مطحن. آسکده. و موضعی است که آسیای آبی ( و مطلق آسیا ) در آن بنا کرده اند. ( یادداشت مؤلف ).

سرآسیاب. [ س َ ] ( اِخ )دهی است از دهستان طیبی گرم سیری بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان دارای 150 تن سکنه. آب آن از چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات ، برنج ، پشم ، لبنیات. شغل اهالی زراعت و حشم داری است. صنایع دستی آنان قالی ، قالیچه ، جوال بافی است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).

سرآسیاب. [ س َ ] ( اِخ ) قریه ای است هشت فرسنگ و نیمی میانه جنوب و مشرق رامهرمز. ( فارسنامه ناصری ).

سرآسیاب. [ س َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان زیبد بخش جویمند شهرستان گناباد دارای 99 تن سکنه است. آب آن از قنات تأمین میشود. محصول آن غلات ، چغندر، میوه. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

سرآسیاب. [ س َ ] ( اِخ ) دهی است ازدهستان چناران بخش حومه شهرستان مشهد دارای 318 تن سکنه. آب آنجا از رودخانه تأمین میشود. محصول آن غلات ، چغندر، بنشن. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).

سرآسیاب. [ س َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان شاندیز بخش طرقبه شهرستان مشهد دارای 536 تن سکنه. آب آن از رودخانه تأمین میشود. محصول آن غلات ، بن شن ، میوه. شغل اهالی زراعت ، مالداری. راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).

سرآسیاب. [س َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان رشخوار بخش رشخوار شهرستان تربت حیدریه دارای 152 تن سکنه. آب آنجا از قنات تأمین میشود و محصول آن غلات ، پنبه ، بن شن ، و شغل اهالی زراعت و گله داری و کرباس و قالیچه بافی است. راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).

فرهنگ فارسی

( سر آسیاب ) دهی است از دهستان رشخوار بخش رشخوار شهرستان تربت حیدریه دارای ۱۵۲ تن سکنه است .

مترادف ها

milldam (اسم)
بند اسیاب، سر اسیاب

پیشنهاد کاربران

سرآسیاب - بامیان
سرآسیاب یکی از قریه های مشهور در مرکز ولایت بامیان افغانستان می باشد. قریه سرآسیاب در جوار میدان هوایی شهید مزاری شهر بامیان موقعیت دارد. این قریه را بخاطر سرآسیاب گویند که نخست مردم این قریه در مغاره های کوه که در ابتدایی دره فولادی قرار دارد زندگی می کردند و در قسمت پایین آن ساحه در کنار دریا آسیاب های آبی ( مشهور به آسیاب های ملاعطا ) می باشد که تاکنون نیز موجود می باشد. مردم سرآسیاب متشکل از سه طایفه بزرگ می باشد که بنام های ملنگ، قلی و میرزاقاسم یاد می شوند و چند خانواده از سادات نیز در این قریه زندگی می نمایند. طایفه میرزاقاسم از قوم قزلباش می باشند و طوایف ملنگ و قلی هزاره می باشند. این دو طایفه اخیر بنا بر روایات بزرگان قریه در زمان نادر افشار از سبزوار ( شندند فعلی ) ولایت هرات به طرف بامیان متواری شده اند. دو سید مشهور که زیارت شان در بامیان می باشند بنام های سیدمیرهاشم و میرسیدعلی یخسوز همرای همین ها آمده اند. مردم قریه سرآسیاب همه شیعه مذهب می باشند. مردم سرآسیاب همیشه در انقلاب ها بخاطر شیعه و هزاره بودن مورد قتل عام قرار گرفته اند. در دور اول حاکمیت طالبان به تعداد 72 نفز از موسفیدان و جوانان این قریه در تاریخ های متعدد به شهادت رسیدند.
...
[مشاهده متن کامل]

بپرس