در معماری کلاسیک، اصطلاح بالاخانه به انباری یا دیوار کوتاهی با اطراف گچ بری شده و دارای نما ( ساختمان ) کلاسیک اشاره دارد. استفاده از این معماری به قرن هفدهم بر می گردد و شامل ستون هایی بود که قسمت بالایی ساختمان را تزئین می نمود. تزئین قسمت بالایی ساختمان در معماری کلاسیک یونانی از اهمیت بالایی برخوردار بود؛ و سبک بالاخانه نیز اصطلاحی متداول برای اشاره به آن نوع معماری بود. اما در قرن ۱۸میلادی مفهوم این اصطلاح دچار تغییر شد و به منظور اشاره به فضای پشت دیوار بزرگ ترین انباری ( انباری زیر شیروانی ) استفاده می شود و به پیدایش معنای امروزی کلمهٔ زیرشیروانی انجامید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: سبک بالاخانه