ساییدگی مفصل

دانشنامه آزاد فارسی

ساییدگی مفصل (osteoarthritis)
(یا: آرتروز) شکل تحلیل برندۀالتهاب مفاصل. بیشتر مفصل های بزرگی را مبتلا می کند که وزن را تحمل می کنند. زانو یا مفصل بالای راناز آن جمله اند. بیماری در سنین بالا و غالباً در مفصل هایی که قبلاً تحت فشار بوده یا آسیب دیده اند ظاهر می شود. یک یا چند مفصل خشک شده ممکن است به شدت دردناک شوند. این حالت بیشتر پس از دوران میانسالی و در دوران سالمندی دیده می شود و در مردها شایع تر است. درمان با جراحی تعویض مفصل تقریباً همیشه موفق است. (← آرتریت روماتوئید). در ورزشکاران به هنگام پیری ساییدگی مفصل در بعضی از مفاصل خاص بروز می کند. دوندگان دو با مانع بیشتر دچار ساییدگی مفصل بالای ران می شوند. در فوتبالیست ها، ساییدگی مفاصل زانو و مچ پا شایع است. ناهنجاری های ساختمانی مفصل ها براثر شکستگی هایی که مفصل را درگیر می کنند یا براثر نامناسب بودن راستای استخوان های دراز، فرد را مستعد ساییدگی مفصل می کند.
درمان. روش های درمانی فعلی عمدتاً نگه دارندهاند. اساس این درمان ها استفاده از مسکن ها و داروهایی است که، مثل ایندومتاسین، اختصاصاً اثر ضدالتهاب بر مفصل دارند. فیزیوتراپی هم روشی مؤثر است. نابرابری طول ساق پاها براثر انقباض طولانی مدت ماهیچه ها یا درهم فشردگیاستخوان را با کفش های مخصوصی با کفی برجسته اصلاح می کنند. گاه نیز عمل جراحی لازم است.

پیشنهاد کاربران

بپرس