[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگنامه نهادهای انقلاب اسلامی است
از جمله مسائلی که نبی اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام نسبت به آن بسیار سفارش کرده اند، موضوع قرض الحسنه است. اسلام برای جلوگیری از هر نوع سلطه و استثمار و بهره کشی، ربا و سود بدون ریسک و خطر را حرام دانسته، به نحوی که قرآن مجید آن را جنگ با خدا و پیامبر دانسته، «فإن لم تفعلوا فاذنوا بحرب من الله و رسوله». (سوره بقره، ۲۷۹)
و از حضرت علی علیه السلام نقل شده که پیامبر اکرم، هم ربا دهنده، هم رباگیرنده و هم نویسنده و شهود آن را مورد لعن قرار داده است و از مردم خواسته که برای رفع مشکلات اقتصادی و نیازهای مادی، روحیه ی تعاون را در جوامع خود ایجاد کرده و به اندازه ی توان خویش بدون انگیزه ی استثمار همدیگر را یاری دهند و از منت گذاشتن به یکدیگر خودداری کنند. (کارنامه ی سازمان اقتصاد اسلامی، ۵)
یکی از راه های تحقق این موضوع، تأسیس صندوق های قرض الحسنه بود. این صندوق ها پیش از پیروزی انقلاب و با هدف دستگیری از نیازمندان تأسیس شد.
صندوق های قرض الحسنه از جمله مؤسسات اقتصادی بودند که در زمینه ی رفع مشکلات اقتصادی مردم و عملی کردن آموزه های دینی تأسیس می شد. نخستین صندوق قرض الحسنه در کشور در سال ۱۳۴۸ با سرمایه ای حدود چهارده هزار تومان که حاصل جمع آوری اعانات و صدقه های اهدایی مردم خیابان های خراسان و لرزاده ی تهران بود، تأسیس شد. (صندوق های قرض الحسنه در ایران، ص۱۰)
با اوج گیری انقلاب اسلامی ایران و شروع اعتصابات عمومی و در پی رهنمودها و اعلامیه های رهبرکبیر انقلاب در خصوص کمک به اعتصاب کنندگان، کارگران و پیشه وران و کارمندانی که در اثر اعتصابات و در مسیر انقلاب دچار ضرر و زیان شده بودند، این صندوق ها بر فعالیت خود شدت بخشیدند. (همان، ۱۰)
داشتن یک سیستم اقتصادی مبتنی بر عدالت و بینش های اسلامی، از جمله نظام بانکی بدون ربا، آرزوی دیرینه و دل انگیزی بود که پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ امکان تحقق آن را در دل های مردم مسلمان زنده کرد و تأسیس صندوق های قرض الحسنه دورنمایی از این آرزوها بود. در طلیعه ی این پیروزی جواز تأسیس بانک اسلامی با تأیید و تنفیذ رهبر کبیر انقلاب صادر شد.
هیئت مؤسسین تصویب کردند که اولین حساب این بانک به نام امام خمینی، رهبر کبیر انقلاب اسلامی افتتاح شود و بزرگانی مانند: شهیدان بهشتی، مطهری، صدوقی و آقای اعتمادیان و عده ای دیگر از بازرگانان متعهد و دلسوز در تأسیس آن مساعدت داشتند. (صحیفه ی نور، ۲۲۲)
از جمله مسائلی که نبی اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام نسبت به آن بسیار سفارش کرده اند، موضوع قرض الحسنه است. اسلام برای جلوگیری از هر نوع سلطه و استثمار و بهره کشی، ربا و سود بدون ریسک و خطر را حرام دانسته، به نحوی که قرآن مجید آن را جنگ با خدا و پیامبر دانسته، «فإن لم تفعلوا فاذنوا بحرب من الله و رسوله». (سوره بقره، ۲۷۹)
و از حضرت علی علیه السلام نقل شده که پیامبر اکرم، هم ربا دهنده، هم رباگیرنده و هم نویسنده و شهود آن را مورد لعن قرار داده است و از مردم خواسته که برای رفع مشکلات اقتصادی و نیازهای مادی، روحیه ی تعاون را در جوامع خود ایجاد کرده و به اندازه ی توان خویش بدون انگیزه ی استثمار همدیگر را یاری دهند و از منت گذاشتن به یکدیگر خودداری کنند. (کارنامه ی سازمان اقتصاد اسلامی، ۵)
یکی از راه های تحقق این موضوع، تأسیس صندوق های قرض الحسنه بود. این صندوق ها پیش از پیروزی انقلاب و با هدف دستگیری از نیازمندان تأسیس شد.
صندوق های قرض الحسنه از جمله مؤسسات اقتصادی بودند که در زمینه ی رفع مشکلات اقتصادی مردم و عملی کردن آموزه های دینی تأسیس می شد. نخستین صندوق قرض الحسنه در کشور در سال ۱۳۴۸ با سرمایه ای حدود چهارده هزار تومان که حاصل جمع آوری اعانات و صدقه های اهدایی مردم خیابان های خراسان و لرزاده ی تهران بود، تأسیس شد. (صندوق های قرض الحسنه در ایران، ص۱۰)
با اوج گیری انقلاب اسلامی ایران و شروع اعتصابات عمومی و در پی رهنمودها و اعلامیه های رهبرکبیر انقلاب در خصوص کمک به اعتصاب کنندگان، کارگران و پیشه وران و کارمندانی که در اثر اعتصابات و در مسیر انقلاب دچار ضرر و زیان شده بودند، این صندوق ها بر فعالیت خود شدت بخشیدند. (همان، ۱۰)
داشتن یک سیستم اقتصادی مبتنی بر عدالت و بینش های اسلامی، از جمله نظام بانکی بدون ربا، آرزوی دیرینه و دل انگیزی بود که پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ امکان تحقق آن را در دل های مردم مسلمان زنده کرد و تأسیس صندوق های قرض الحسنه دورنمایی از این آرزوها بود. در طلیعه ی این پیروزی جواز تأسیس بانک اسلامی با تأیید و تنفیذ رهبر کبیر انقلاب صادر شد.
هیئت مؤسسین تصویب کردند که اولین حساب این بانک به نام امام خمینی، رهبر کبیر انقلاب اسلامی افتتاح شود و بزرگانی مانند: شهیدان بهشتی، مطهری، صدوقی و آقای اعتمادیان و عده ای دیگر از بازرگانان متعهد و دلسوز در تأسیس آن مساعدت داشتند. (صحیفه ی نور، ۲۲۲)
wikiahlb: سازمان_اقتصاد_اسلامی