سادات محمدعلی

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] مهندس محمدعلی سادات، نویسنده و پژوهشگر ایرانی، در 1327ش، در تبریز به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی را تا پایان دوره متوسطه در زادگاه خود گذراند. در 1345ش، وارد دانشکده فنی تبریز شد و در 1350 فوق لیسانس در رشته مهندسی راه و ساختمان را دریافت کرد. در دوره دانشجویی از اعضای فعال انجمن اسلامی دانشجویان بود و از همان زمان به موازات رشته تخصصی به مطالعه و تحصیل و تحقیق در علوم انسانی، به ویژه فلسفه و فرهنگ اسلامی پرداخت. در 1359 به دعوت وزارت آموزش و پرورش در حوزه تألیف کتب درسی و آموزش معلمان به فعالیت پرداخت.
در این دوره کتاب های بینش اسلامی دوره دبیرستان و برخی کتاب های درسی مراکز تربیت معلم، از جمله کتاب اخلاق اسلامی، کتاب درسی دانشگاه ها را تألیف کرد و به تدریس در دانشگاه های تهران از جمله دانشگاه امیرکبیر، علامه طباطبایی، امام حسین(ع) و شاهد و مراکز تربیت معلم پرداخت. در سال 1365 مدیر گروه آموزش دین و سپس معاون علوم انسانی دفتر تألیف و برنامه ریزی کتب درسی در سال 1373 شد و ستاد نظارت بر حسن اجرای دروس دینی را راه اندازی کرد.
در 1361 به نمایندگی از سوی نخست وزیر وقت، عضو هیئت سه نفره پی گیری فرمان امام در استان خراسان شد.
در 1377 به دعوت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به مدت چهار سال ریاست مرکز مطالعات فرهنگی بین المللی را بر عهده گرفت. در 1381 به عنوان رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران به کشور قزاقستان اعزام شد و قریب سه سال در این سمت بود، سپس دبیر شورای عالی کتاب در آن سازمان شد. وی در 1384 از سوی وزارت آموزش و پرورش جزو نویسندگان برگزیده کتب درسی انتخاب گردید و لوح سپاس دریافت کرد.
وی در کنفرانس ها، سمینارها و کارگاه های آموزشی بین المللی در کشورهای مختلف با ارائه مقاله شرکت کرده است.
اخلاق اسلامی (سادات) / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده

دانشنامه آزاد فارسی

سادات، محمدعلی (تبریز ۱۳۲۷ش)
محمدعلی سادات
نویسنده و پژوهشگر ایرانی. تحصیلات مقدماتی را تا پایان دورۀ متوسطه در زادگاه خود گذراند. در ۱۳۴۵ش وارد دانشکدۀ فنی دانشگاه تبریز شد و در ۱۳۵۰ مدرک فوق لیسانس خود را در رشتۀ مهندسی راه و ساختمان دریافت کرد. در دورۀ دانشجویی از اعضای فعّال انجمن اسلامی دانشجویان بود و از همان زمان به موازات رشتۀ تخصصی به مطالعه و تحصیل و تحقیق در علوم انسانی به ویژه فلسفه و فرهنگ اسلامی پرداخت. در ۱۳۵۹ به دعوت وزارت آموزش و پرورش در دو حوزۀ «تألیف کتب درسی» و «آموزش معلمان» به فعالیت پرداخت. در این دوره کتاب های بینش اسلامی دورۀ دبیرستان و برخی کتاب های درسی مراکز تربیت معلّم ازجمله اخلاق اسلامی، کتاب درسی کلیه دانشگاه ها، را تألیف کرد و به تدریس در دانشگاه پرداخت. مدیرگروه آموزش دین (۱۳۶۵) و سپس معاون علوم انسانی دفتر تألیف و برنامه ریزی کتب درسی شد (۱۳۷۳) و ستاد نظارت بر حسن اجرای دروس دینی را راه اندازی کرد. در ۱۳۶۱ به نمایندگی از سوی نخست وزیر وقت عضو هیئت سه نفره پیگیری فرمان امام (ره) در استان خراسان شد. در ۱۳۷۷ به دعوت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به مدت چهار سال ریاست مرکز مطالعات فرهنگی ـ بین المللی را برعهده گرفت. در ۱۳۸۱ به عنوان رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران به کشور قزاقستان اعزام شد و قریب سه سال در این سمت بود و سپس دبیر شورای عالی کتاب در آن سازمان شد. وی در ۱۳۸۴ از سوی وزارت آموزش و پرورش جزو نویسندگان برگزیدۀ کتب درسی انتخاب گردید و لوح سپاس دریافت کرد.
علاوه بر مقالات متعدد در نشریات مختلف از دیگر آثار تألیفی اوست: زندۀ جاوید و اعجاز جاویدان (۱۳۵۰)؛ سرمایۀ تاراج رفته (۱۳۵۳)؛ اصول و مبانی خداشناسی استدلالی (۱۳۵۶)؛ مادی گری یا هوچی گری (۱۳۵۷)؛ مبانی وحدت در امت اسلامی (۱۳۵۸)؛ بررسی تطبیقی مکتب ها (۱۳۶۰)؛ خصوصیات روح زن (۱۳۶۱)؛ سازندگی را از کجا آغاز کنیم؟ (۱۳۶۲)؛ مکتب ها و اصطلاحات سیاسی (۱۳۶۰)؛ مبانی اخلاق و تربیت اسلامی (۱۳۶۲)؛ راهنمای معلّم (۱۳۷۰)؛ راهنمای پدران و مادران در ۲ جلد (۱۳۷۰)؛ راهنمای همسران جوان (۱۳۷۵)؛ تقوا از دیدگاه امام علی (ع) (۱۳۸۱)؛ ایران امروز (۱۳۸۲).

پیشنهاد کاربران

بپرس