سادات دهلی

دانشنامه آزاد فارسی

سادات دهلی (حک: ۸۱۷ـ ۸۵۵ق)
خاندانی حکومتگر در دهلی . مؤسس این خاندان خضر خان ، حاکم ملتان بود. او پس از خرابی شمال هند به دست امیرتیمور و درگیری های امرای تغلقی ، حکومت را به دست گرفت . دورۀ حکومت هفت ساله اش را به سرکوبی مدعیان و شورشیان پرداخت . پس از فوت او (۸۲۴ق)، پسرش مبارک خان که خود را معزالدین مبارک شاه می خواند، جلوس کرد. قلمرو او به منطقۀ دهلی محدود می شد. در دورۀ حکومتش ، سلاطین جونپور از شرق، خلجیان در مالوه و سلطان علی در کشمیر به دهلی چشم دوخته و هر یک از آن ها مدعی امارت آن جا بودند. در آن اوضاع مبارک شاه به دست وزیرش سرورالملک کشته شد (۸۲۷ق). جانشین وی سلطان محمد شاه پس از کشتن سرورالملک ، ادارۀ امور مملکت را به امرایش سپرد و خود مشغول خوشگذرانی شد. بهلول لودی که سلطان ، او را برای کمک و مساعدت برضد مدعیان دیگر دعوت کرده بود، امور کشور را به دست گرفت و بعد از مرگ سلطان ، جانشین وی سلطان علاءالدین عالم را تحت نظارت و حفاظت خود گرفت و دیری نپایید که خود را سلطان دهلی اعلام کرد و به حکومت سلاطین سید خاتمه داد.

پیشنهاد کاربران

بپرس