زهد فاطمه

[ویکی فقه] قرآن مجید در سوره حدید، زهد را چنین تفسیر می کند: (لکیلا تاسوا علی ما فاتکم) برای آنچه از دست دادی عزاداری نکن؛ و (ولاتفرحوا بما آتاکم) و اسیر و وابسته به آنچه در دست داری، نباش بلکه امیر و حاکم آن ها باش.
با توجه به این که حب دنیا سرچشمه همه گناهان است، چنانکه در حدیث نبوی آمده «حب الدنیا راس کل خطیئة» و همه تجربیات و مشاهدات ما نیز نشان می دهد که تمام تجاوزها، جنایت ها، ظلمت ها، و ستم ها، دروغ ها، خیانت ها به خاطر همین دلبستگی شدید به مال، مقام و شهوت صورت می گیرد، روشن می شود که زهد و وارستگی پایه اصلی تقوا و پاکی و صلاح است.ولی «زهد» به معنای ترک دنیا و رهبانیت و بیگانگی از اجتماع نیست، بلکه حقیقت زهد همان آزادگی و عدم اسارت در چنگال دنیاست. «زاهد» کسی است که اگر تمام دنیا را در اختیار داشته باشد دلبسته و وابسته به آن نباشد. اگر یک روز ببیند رضای خدا در این است که از همه آن چشم بپوشد، به این معامله حاضر باشد، و از جان و دل بگوید: هر دو عالم را به دشمن ده که ما را دوست بس و اگر یک روز حفظ آزادگی و شرف و ایمان در چشم پوشی از مال و جان و زندگی بود فریاد «هیهات منا الذلة» بلند کند.و به گفته قرآن مجید زاهد کسی است که نه بر گذشته و آنچه از دست داده تاسف بخورد، و نه از آن چه فعلا در اختیار دارد زیاد خوشحال باشد. «لکیلا تاسوا علی ما فاتکم ولا تفرحوا بما آتاکم؛ این بخاطر آن است که برای آنچه از دست داده اید تاسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید».
زهد حضرت زهرا در روایات
با این فراز کوتاه به سراغ شخصیت حضرت فاطمه (علیهاالسّلام) در این زمینه از دیدگاه احادیث پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و اله وسلّم) در کتب اهل سنت می رویم:
← روایت اول
۱. ↑ حدید/سوره۵۷، ایه۲۳.
...