دره جامو و کشمیر را به علت شباهت هوا و زمین و محیط آن سامان به ایران، ایران کوچک نامیده اند. در بسیاری از بناها و باغات و قالی کشمیر تأثیر هنر ایران مشهود است. از لحاظ نثرنویسی هم دورهٔ پیش از تیموریان در کشمیر بسیار غنی است.
ورود زبان و ادبیات فارسی به دره پهناور جامو و کشمیر هم زمان با گسترش دین اسلام در آن نواحی در ربع اول سده هشتم هجری به طور خاص آغاز شده ولو از سده یکم هجری به بعد عده ای از مسلمانان در این ناحیه بسر برده اند. در سده مزبور صوفیان بزرگ ایران مانند سید شرف الدین بلبل شاه لهورستانی ( م ۷۲۷ ه ) و میر سید علی همدانی ( م ۷۸۶ ه ) و بسیاری از همراهان آنان موجب توسعه اسلام و زبان فارسی در آن سامان بوده اند.
در سال ۷۲۵ ه نخستین مسلمان کشمیر صدر الدین عبدالرحمن بلبل شاہ براین سرزمین قدم نهاد. از سال ۷۴۳ ه شاهان شاهمیری سلطنه قلمرو بدست آوردند ( ۷۴۳ – ۹۶۲ ه ) و سپس چک ها اقتدار گرفتند ( ۹۶۲ – ۹۹۴ ه ) و از آن به بعد ناحیه کشمیر در عهد اکبر شاه تیموری جزوی از پادشاهی تیموریان ( مغولان ) تلقی شده است – دوره پیش از تیموریان را در کشمیر «عهد سلاطین کشمیر» می نامند. بنابر این بعد هزیمت مغولان بدست نادر شاہ افغان در جنگ پانی پت سوم افغانان قبضه بر کشمیر کردند۔ و از ۱۷۵۷ا ١٨١٩ میلادی حکومت کردند۔ و مردم کشمیر را سخت ظلم بر آوردند۔ همین بعد ری سکھان در سال ١٨١٩ تا ١٨۴۶مسلط بر کشمیر شدند۔ نیز در ایام سکھان مردم جامو و کشمیر فقط تیرگی استبداد دیدند.
دیگر بر اضافه در سال۱۸۴۶ میلادی کمپانی هند شرقی در ہند کشمیر را به عدد ۷۵ لاک روپیه نانک شاهی همه مضافات جامو کشمیر و لداخ را به گلاب سنگ دوگرہ که مذهب هندو بودہ را فروختند، پس از آن حکومت دوگران بر کشمیر استقرار شد۔ و از سال ١٨۴۶ تا ١٩۴۷ شمسی همه ریاست را غلام خویش می دانستند و بطرز ظلم و جنایت مالکیت مردم را در تحویل خویش گرفتند، و از مردم حتی از زنان و کوکان کار اجباری می گرفتند۔
بہر کیف بعد از آزادی هندوستان و پاکستاندرسال ١٩۴۷ ریاست جامو و کشمیر به سه قسمت تقسیم شد که امروزه تحت حکومت هند حکومت پاکستان و حکومت چین است، و اکنون مردم دارای هیچ گونه حق حقوقی نیستند، که طبق آرزو و تمنای خودزندگی می کنند، سازمان ملل متحدہ یازدہ وضوحی درمورد قبول کردہ است تا مردم طبق حق حقوق شهری و شهروندی زندگی کنند که اینگونه هم تابکنون فراهم نشده است. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفورود زبان و ادبیات فارسی به دره پهناور جامو و کشمیر هم زمان با گسترش دین اسلام در آن نواحی در ربع اول سده هشتم هجری به طور خاص آغاز شده ولو از سده یکم هجری به بعد عده ای از مسلمانان در این ناحیه بسر برده اند. در سده مزبور صوفیان بزرگ ایران مانند سید شرف الدین بلبل شاه لهورستانی ( م ۷۲۷ ه ) و میر سید علی همدانی ( م ۷۸۶ ه ) و بسیاری از همراهان آنان موجب توسعه اسلام و زبان فارسی در آن سامان بوده اند.
در سال ۷۲۵ ه نخستین مسلمان کشمیر صدر الدین عبدالرحمن بلبل شاہ براین سرزمین قدم نهاد. از سال ۷۴۳ ه شاهان شاهمیری سلطنه قلمرو بدست آوردند ( ۷۴۳ – ۹۶۲ ه ) و سپس چک ها اقتدار گرفتند ( ۹۶۲ – ۹۹۴ ه ) و از آن به بعد ناحیه کشمیر در عهد اکبر شاه تیموری جزوی از پادشاهی تیموریان ( مغولان ) تلقی شده است – دوره پیش از تیموریان را در کشمیر «عهد سلاطین کشمیر» می نامند. بنابر این بعد هزیمت مغولان بدست نادر شاہ افغان در جنگ پانی پت سوم افغانان قبضه بر کشمیر کردند۔ و از ۱۷۵۷ا ١٨١٩ میلادی حکومت کردند۔ و مردم کشمیر را سخت ظلم بر آوردند۔ همین بعد ری سکھان در سال ١٨١٩ تا ١٨۴۶مسلط بر کشمیر شدند۔ نیز در ایام سکھان مردم جامو و کشمیر فقط تیرگی استبداد دیدند.
دیگر بر اضافه در سال۱۸۴۶ میلادی کمپانی هند شرقی در ہند کشمیر را به عدد ۷۵ لاک روپیه نانک شاهی همه مضافات جامو کشمیر و لداخ را به گلاب سنگ دوگرہ که مذهب هندو بودہ را فروختند، پس از آن حکومت دوگران بر کشمیر استقرار شد۔ و از سال ١٨۴۶ تا ١٩۴۷ شمسی همه ریاست را غلام خویش می دانستند و بطرز ظلم و جنایت مالکیت مردم را در تحویل خویش گرفتند، و از مردم حتی از زنان و کوکان کار اجباری می گرفتند۔
بہر کیف بعد از آزادی هندوستان و پاکستاندرسال ١٩۴۷ ریاست جامو و کشمیر به سه قسمت تقسیم شد که امروزه تحت حکومت هند حکومت پاکستان و حکومت چین است، و اکنون مردم دارای هیچ گونه حق حقوقی نیستند، که طبق آرزو و تمنای خودزندگی می کنند، سازمان ملل متحدہ یازدہ وضوحی درمورد قبول کردہ است تا مردم طبق حق حقوق شهری و شهروندی زندگی کنند که اینگونه هم تابکنون فراهم نشده است. [ ۱]
wiki: زبان فارسی در کشمیر