زبان شناسی لاوندر ( به انگلیسی: Lavender linguistics ) ، عبارتی بود که برای اولین بار توسط زبان شناسی به نام ویلیام لپ، به منظور مطالعهٔ شیوهٔ سخن گفتن رایج در میان افراد همجنس گرای مرد، همجنس گرای زن، دوجنس گرایان، تراجنسیتیها ( دگرباشان ) مورد استفاده قرار گرفت. رنگ ارغوانی ( اسطوخودوسی/lavender ) رنگی بوده است که همواره منتسب به جوامع دگرباش بوده است. [ ۱] عبارت های همچون زبان لاوندر، زبان دگرباشی، همه به یک مفهوم هستند و به زبان مورد استفاده و رایج در میان افراد دگرباش اشاره دارند. در این مطلب منظور از «زبان» هرگونه فرم نوشتاری یا کلامی است که شامل الگوی گفتاری، تلفظ و استفاده از واژه های خاص نیز خواهد شد.
مطالعات قبلی در حوزهٔ زبان شناسی لاوندر، تحت عنوان «واژگان لاوندر» توسط افرادی همچون گرشون لگمن در سال ۱۹۴۱ جریان داشت. [ ۲] [ ۳] در سال ۱۹۹۵ ویلیام لیپ که فعالیت های وی در حوزهٔ مطالعات فرهنگی جوامع دگرباش، نظریهٔ فرهنگ و زبان شناسی بود، با برنده شدن بورس تحصیلی به مطالعه کامل تر و دقیق تری در مورد زبان دگرباشان پرداخت. [ ۴]
آنا لیویا و کئیریا هال در ۱۹۹۷ این موضوع را مطرح کردند که تفات های زبان شناسی به گرایش های جنسی نیز مرتبط است. [ ۵]
طبق سنت این عقیده وجود داشت که روش صحبت کردن یک فرد نتیجهٔ هویت وی است، اما دیدگاه پست مدرن دیدگاه معکوسی دارد و معتقد است که شیوه سخن گویی یک از فاکتورهای شکل دهی هویت است، مخصوصاً هویت جنسیتی که که ثابت نیست و متغیر است. [ ۶]
در اوایل قرن ۲۰، تئوری های مرسوم جنسی دربارهٔ زبان ( فروید و روانکاوری، غیره ) با آنچه امروز توسط مطالعات مدرن مطرح است، اساساً کاملاً متفاوت هستند. یکی از آن نگاه های اولیه این بود که همجنس گرایی یک آسیب روانی است، که الگوهای خاص کلامی، بخشی از علایم وجود آن است. دیدگاه دیگر آن بود که افراد همجنس گرا از زبان رمزی استفاده می کنند که نشان دهنده همجنس گرایی آن ها است و به این طریق قادر خواهند بود با سایر افراد گروه ارتباط برقرار کنند.
در دههٔ ۱۹۸۰ نوع نگرش به جامعهٔ دگرباشان به عنوان اقلیتی که مورد ستم قرار گرفته اند، باعث شد که دانشمندان از طریق مختلفی به بررسی زبانِ گی، بپردازند، که بر روی مطالعات انگلیسی بومی آمریکایی - آفریقایی تاثیر گذاشت؛ و یک شیفت پارادیمی از «زبان به عنوان نتیجهٔ هویت» به «زبان به عنوان بازتاب هویت اجتماعی مشترک» و نیز به «زبان سازندهٔ هویت جنسی و جنسیتی» به وقوع پیوست. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمطالعات قبلی در حوزهٔ زبان شناسی لاوندر، تحت عنوان «واژگان لاوندر» توسط افرادی همچون گرشون لگمن در سال ۱۹۴۱ جریان داشت. [ ۲] [ ۳] در سال ۱۹۹۵ ویلیام لیپ که فعالیت های وی در حوزهٔ مطالعات فرهنگی جوامع دگرباش، نظریهٔ فرهنگ و زبان شناسی بود، با برنده شدن بورس تحصیلی به مطالعه کامل تر و دقیق تری در مورد زبان دگرباشان پرداخت. [ ۴]
آنا لیویا و کئیریا هال در ۱۹۹۷ این موضوع را مطرح کردند که تفات های زبان شناسی به گرایش های جنسی نیز مرتبط است. [ ۵]
طبق سنت این عقیده وجود داشت که روش صحبت کردن یک فرد نتیجهٔ هویت وی است، اما دیدگاه پست مدرن دیدگاه معکوسی دارد و معتقد است که شیوه سخن گویی یک از فاکتورهای شکل دهی هویت است، مخصوصاً هویت جنسیتی که که ثابت نیست و متغیر است. [ ۶]
در اوایل قرن ۲۰، تئوری های مرسوم جنسی دربارهٔ زبان ( فروید و روانکاوری، غیره ) با آنچه امروز توسط مطالعات مدرن مطرح است، اساساً کاملاً متفاوت هستند. یکی از آن نگاه های اولیه این بود که همجنس گرایی یک آسیب روانی است، که الگوهای خاص کلامی، بخشی از علایم وجود آن است. دیدگاه دیگر آن بود که افراد همجنس گرا از زبان رمزی استفاده می کنند که نشان دهنده همجنس گرایی آن ها است و به این طریق قادر خواهند بود با سایر افراد گروه ارتباط برقرار کنند.
در دههٔ ۱۹۸۰ نوع نگرش به جامعهٔ دگرباشان به عنوان اقلیتی که مورد ستم قرار گرفته اند، باعث شد که دانشمندان از طریق مختلفی به بررسی زبانِ گی، بپردازند، که بر روی مطالعات انگلیسی بومی آمریکایی - آفریقایی تاثیر گذاشت؛ و یک شیفت پارادیمی از «زبان به عنوان نتیجهٔ هویت» به «زبان به عنوان بازتاب هویت اجتماعی مشترک» و نیز به «زبان سازندهٔ هویت جنسی و جنسیتی» به وقوع پیوست. [ ۷]
wiki: زبان شناسی لاوندر