دست بر سر نهادن هنگام ذکر نام امام زمان

[ویکی فقه] رسم است که شیعیان هنگام عرض ادب به ساحت مقدس ولی عصر (عجّل الله فرجه الشریف) دست بر سر خویش می گذارند. در این مقاله به این موضوع می پردازیم که آیا روایت و یا دستور خاصی برای این موضوع وجود دارد یا خیر؟
در این باره روایت خاصی از حضرات معصومین (علیهم السّلام) وارد نشده است؛ جز روایتی که علامه مامقانی (رضوان الله تعالی علیه) در تنقیح المقال در ترجمه دعبل خزاعی از مشکواة الانوار، شیخ محمد بن عبدالجبار نقل می کند و آن روایت این است: «لما قرا دعبل قصیدته المعروفة التی اولها (مدارس آیات) علی الرضا (علیه السّلام) وذکره عج الله تعالی فرجه وضع الرضا (علیه السّلام) یده علی راسه وتواضع قائما ودعا له بالفرج؛
المامقانی، الشیخ عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۶، ص۳۲۶.
مرحوم محدث نوری (رحمةالله علیه) در باره قیام و دست گذاردن بر سر می نویسد: هذا القیام والتعظیم خصوصا عند ذکر ذلک اللقب المخصوص سیرة تمام ابناء الشیعة فی کل البلاد من العرب والعجم والترک والهند والدیلم وغیرها، بل وعند ابناء اهل السنة والجماعة ایضا.
محدث نوری، شیخ حسین، النجم الثاقب، ج۲، ص۴۷۴.
۱. ↑ المامقانی، الشیخ عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۶، ص۳۲۶.
...