خشک پهلو

لغت نامه دهخدا

خشک پهلو. [ خ ُ پ َ ] ( ص مرکب ) بی پهلو. ( ناظم الاطباء ). || آنکه از وجود وی فایده ای به کسی نرسد. ( ناظم الاطباء ). بخیل. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

بی پهلو یا آنکه از وجود وی فایده ای بکسی نرسد .

فرهنگ عمید

ویژگی کسی که از او فایده و بهره ای به دیگری نمی رسد.

پیشنهاد کاربران

بپرس