حقیقت صیغه امر

[ویکی فقه] حقیقت صیغه امر به انشای بعث اعتباری و...اطلاق می شود.
درباره حقیقت صیغه امر و معانی آن اختلاف وجود دارد؛ برخی از متاخران معتقدند هیئت افعل برای انشای بعث و تحریک اعتباری وضع شده است، اما آن چه داعی و محرک برای انشای بعث و تحریک اعتباری است این است که مامورٌبه یا مبعوثٌ الیه در خارج تحقق پیدا کند و در این موارد استعمال ، حقیقی است و هیچ گونه شائبه مجاز در آن وجود ندارد؛ اما در موارد تعجیز ، تسخیر ، تهدید ، تمنی و ترجی و غیره، استعمال هیئت افعل مجازی است؛ به این بیان که در این موارد نیز هیئت افعل در بعث و تحریک اعتباری استعمال شده، اما در عین حال، روی بعث و تحریک اعتباری توقف نکرده است بلکه معنای حقیقی به منزله گذرگاهی است برای رسیدن به آن چه که هدف اصلی است؛ برای مثال، هدف اصلی در آیه ﴿فَاْتُوا بِسُورَة مِنْ مِثْلِهِ﴾ تعجیز، و در آیه ﴿کُونُوا قِرَدَةً خاسِئِینَ﴾ تسخیر، و در آیه﴿اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ﴾ تهدید و انذار است، اما «مستعملٌ فیه» در همه موارد، بعث و تحریک اعتباری است.نظریات دیگری نیز در مسئله وجود دارد.
عناوین مرتبط
معانی صیغه امر.