حبیر

لغت نامه دهخدا

حبیر. [ ح َ ] ( ع ص ، اِ ) ابر پیسه از بسیاری آب. ( منتهی الارب ). ابر پلنگ رنگ از بسیاری آب. ( مهذب الاسماء ). قال ابومنصور: الحبیر من السحاب ؛ ما یری فیه من التنمیر من کثرةالماء. قال : و الحبیر به معنی السحاب. فلااعرفه فان کان من قول الهذلی :
تعد من جانبیه الخبیر
لما و هی مزنة فاستجیبا. ( معجم البلدان ).
|| چادر نگارین. || چادر حریر. || جامه نو. ج ، حُبُر. || ملائم نو. ( منتهی الارب ). الناعم الجدید. ( قطر المحیط ). || برد منقش. || پارچه حریری لطیف : و اذا رأیت ثم رأیت نعیماً و ملکاً کبیراً و شممت عبیراً و نشرت حریراً حبیراً. ( ترجمه محاسن اصفهان آوی ). || ابومنصور گوید: الحبیر من زبداللغام اذا صار علی رأس البعیر. قال هو تصحیف و الصواب الخبیر بالخاء المعجمة فی زبداللغام. ( معجم البلدان ). و قال مجدالدین ( الفیروز آبادی ): قول الجوهری الحبیر لغام البعیر غلط، و الصواب الخبیر بالخاء المعجمة. ( منتهی الارب ).

حبیر. [ ح َ ] ( اِخ ) نام محلی به حجاز است. فضل بن عباس الهی گوید :
سقی دمن المواتل من حبیر
بواکر من رواعد ساریات.
و ممکن است شاعر از کلمه حبیر معنی لغوی سحاب را خواسته باشد.( معجم البلدان ).

حبیر. [ ح َ ] ( اِخ ) نام شاعری است. ( منتهی الارب ).

حبیر. [ ح َ ] ( اِخ ) پدر بطنی است. ( منتهی الارب ).

حبیر. [ ح َ ] ( اِخ ) نام شهری از بربر. قبیله ای از بربر. ( معجم البلدان ). رجوع به بربر شود.

فرهنگ فارسی

نام شهری از بربر

پیشنهاد کاربران

بپرس