حارثان

لغت نامه دهخدا

حارثان. [ رِ ] ( اِخ ) مراد حارث بن ظالم بن جذیمةبن یربوع بن غیظبن مرة و حارث بن عوف بن ابی حارثةبن مرةبن نشبةبن غیظبن مرة صاحب الحماله است و از قبیله باهله. منظور حارث بن قتیبة و حارث بن سهم بن عمروبن ثعلبةبن غنم بن قتیبة است. رجوع به تاج العروس و منتهی الارب شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس