جگرخای

لغت نامه دهخدا

جگرخای. [ ج ِ گ َ ] ( نف مرکب ) غمخوار و محنت کش. ( آنندراج ). رجوع به جگرآشام شود.

جگرخوار، کسی که غم واندوه بسیاربخورد، غم واندوه
غمخوار و محنت کش

۱. جگرخوار.
۲. [مجاز] کسی که غم و اندوه بسیار بخورد.
۳. [مجاز] آنچه باعث غم و اندوه و کاهش تن بشود.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید